Deel 7

1-11 Zal maar gelijk met de deur in huis vallen, maar je hoef me niet meer gelijk te geloven als ik zeg dat we ergens een paar dagen blijven staan. Want vanochtend nadat Peter, ja inderdaad Peter, Giel had uitgelaten ,wat inhoud dat ik de camper opruim, bed opmaak, koffie zet, tafel dek , honden brokken verstop, jemig als ik het zo neerzet heb ik al die tijd het goed voor elkaar gekregen want als ik Giel uitlaat doet Peter dat altijd. Denk dat ik maar weer heel snel Giel 's ochtend zelf uit uitlaat.

Maar goed ik had het over dat je me maar niet meer meteen moet geloven als ik zeg dat we een paar dagen op een plek blijven want na een blik op het weerbericht besluiten we om hier toch maar weg te gaan. Het waait inmiddels hard en ze geven aan dat het drie dagen hier gaat regenen. En wat is dan weer het voordeel van een huisje op wielen? Wegwezen!

58km verder hebben ik iets gevonden, en als we door Aguilos rijden maak ik een foto en stuur die door aan Sandra. O Naar de twee baaien in Los Cocedores vraagt ze. Nee dat is de volgende stap app ik terug. Als we op de plaats van bestemming komen geeft ik haar de coördinaten door, krijg ik als antwoord dat we een stel oelewappers zijn, jullie zijn voorbij de twee baaien gereden appt ze . Ik kijk en inderdaad 4 km te ver doorgereden.😲😲. Nou ja we staan hier prima.

2-11 Ach omdat ze zo haar best heeft gedaan ons de coördinaten van Playa de los Cocedores te geven en vertelde dat het zo'n mooie plek was hebben we dat hele eind , bleek geen 4 maar 2,9 km te zijn , terug gereden , en ik moet toegeven het is hier veel mooier dan de plek waar wij stonden. Heerlijk de stoeltjes buiten en genieten van de zon. Ja genieten tot het te heet word en we de zee in gaan en dan drijf je daar als Willy de walrus ,gelukkig wel zonder snor, maar dan besef je toch wel zo drijvende hoe goed je het hebt.

3-11 Op het onmenselijke tijdstip van 7.30 uur worden we wakker getoeterd. De bakker!! Peet er gelijk uit om snel vers brood te halen wat achteraf niet hoeft want na deze komen er gewoon nog twee. Mooi weten we voor de volgende keer. Dan wachten we of de SRV bus ook nog komt maar helaas pindakaas die dus niet.

Verder is het een dag van zand happen. Het waait zo hard dat je gescrubd wordt en als je lang blijft zitten ben ik bang dat je hele vel er af gaat, dus dat is een dagje binnen zitten. De was is wel in een poep en een scheet droog.😁

5-11 Kijk dat bedoel ik dus, nu niet door gegeven dat we een paar dagen blijven staan en staan we er gewoon een paar dagen. Maar straks weg want we hebben van Wim en Hanny een mooie locatie doorgekregen, ergens bij een privé strand waar zij ook heen gaan. Maar voor we gaan moeten we eerst water en LPG tanken dus ff 2 km. terug naar het tankstation en dan met volle tanken op pad.

Yes een Mercadona bord daarheen dan maar in de vooronderstelling dat dat degene is die ik had gevonden dicht bij de wasserette in Majocar. Waar we uitkomen weet ik niet ja bij de Mercadona maar welke stad geen idee. In ieder geval geen Majocar. Ach maakt het uit we hebben de boodschappen. Dan wassen, via park4night vind ik er eentje in de buurt, als ik de gegevens doorzet naar de nieuwe Garmin kan deze de route niet berekenen. Goeiedag wat nou weer. Ach krijg de hik we gaan op Google Maps er heen, en dan moeten we klimmen en klimmen en klimmen en als we volgens maps er zijn is er geen wasserette te zien. Later blijkt het een natuurlijke waterbron te zijn 😀😀 Maar goed als je zo omhoog gaat moet je ook weer naar beneden en dezelfde weg terug en als we dan in Majocar wel de wasserette vinden blijkt daarnaast een grote Consum te zitten. Oef hadden we daar terwijl de was draait mooi de boodschappen kunnen doen. Sta ik daar met twee volle tassen vuile was voor de deur ben ik dat klote mondkapje weer vergeten, Peter gebeld die neemt niet op dus daar ga ik weer met twee tassen terug naar de camper , halverwege zie ik hem aan komen met mondkapje, ach als ik hem niet had, ja dan had ik dat hele stuk wel terug moeten lopen. Na twee uur kunnen we weer weg en zetten koers va de coördinaten naar de plek van Wim en Hanny.

Nou ik kan je zeggen we hebben heel wat smalle krappe weggetjes gehad maar deze spant de kroon. De weg is smal en dan bedoel ik op sommige stukken echt smal , ongeplaveid met kuilen, haarspeldbochten, gaten , losse keien, grind, zand, aan één kant wel op 30 meter diep de zee zonder afrastering en aan de andere kant de berg met soms overhangende rotsen die de weg nog smaller maken.

En dan kom je met het klamme zweet tussen je bilnaad en een fijn geknepen armsteun op de plek en valt die nog tegen ook. En dan………….………..… moet je dat pokke eind weer terug en dan zit ik aan de zee kant. Hoe ik heb kunnen filmen en foto’s maken begrijp ik zelf ook niet. (Filmpje staat bij de video)

Dit was niet eens de plek maar wel het enige mooie stukje

Kan je wel vertellen dat ik heel blij was dat we weer op een normale plek stonden en petje af voor Peter echt ik had dit nooit gedaan. Later hoor ik van Peet dat hij het ook geen leuk weggetje vond en sommige stukken ook best eng, en dat wil wat zeggen die is niet zo snel ergens van onder de indruk.

Wel aan Wim en Hanny door gegeven dat we er zijn geweest maar ook weer weg zijn gegaan.

6-11 Om even over 11.00 uur komen ze aanrijden. Gek is dat toch we kennen ze nog zo niet lang, hebben ze een tijd niet gesproken en toch is het alsof het gisteren was.

En dan krijgen we Catootje in onze armen gedrukt, ging niet om ons toch zeggen ze jullie wilde Catootje zien. En och wat een heerlijk humpie van een beestje 5 maanden oud. En wonder boven wonder Giel is er heel lief mee accepteert veel va haar grauwt of snauwt niet en laat op zijn manier alles toe.

Bij een bakkie komen we op de weg en blijkt dat zij die met de fiets hadden geïnspecteerd en deze toch ook best krap vonden met met die haarspeld bochten ook niet prettig. Nee zij hadden hem niet gereden, maar als wij er hadden gestaan waren ze wel gekomen zegt Wim. Ja ja lekker achteraf lullen Wim. Heerlijk stel die twee. Ach ze zijn gezellig en heel aardig, daar houden we het maar op. 😉😊

We vertellen van de plek met de twee baaien in Los Cocederos en geven aan dat dat echt een mooie plek is als ze toch langzaam aan naar het noorden gaan. Waarom gaan jullie er dan niet weer heen tis maar 50 km zeggen ze, Uhhh ja waarom eigenlijk niet? Oke maar wanneer? Nou straks, vanmiddag, we koen er even niet uit. Maar dan zeg ik wel , voor we gaan moeten jullie eerst het pad hier langs de berg hebben gezien die is echt mooi.

Doen we en besluiten dan om morgenochtend met zijn vieren naar de twee baaien te rijden. Op de terug weg is Catootje moe en gaat zitten wat is dat toch weer leuk om te zien. Wim draagt haar en ja dat is met een tekkelpup te doen. Weet wel dat toen Giel 5 maanden was dat een grotere opgave geweest zou zijn.

Terug bij de campers zitten we nog even lekker buiten met een borreltje en een lekker hapje tot het even na 5 uur te kil wordt.