Deel 26

5-4 Weer het kanaal af met de honden en o wat vind ik dat saai na twee dagen tis maar goed dat we weer verder gaan , maar eerst water tanken want daar zijn we voor naar deze plek gegaan. En ja hoor daar gaan we weer, De sani zuil werkt niet! Daar staan we dan met een lege tank. Nou dan maar wat water kopen bij de Lidl daar moeten we toch heen.

Sodemekaai wat is dat hier schrikken van de prijzen wat een verschil met Spanje. We hebben wat we nodig hebben en dan weg wezen. Uhhhh ja zonder water dus dat zijn we vergeten.

We komen aan in Vallabre en gaan hier maar tanken, op de site staat wel dat hier hier niet werkt maar proberen kan geen kwaad. En kijk nou er komt water uit, vraag niet met wat voor snelheid maar het is gewoon nat en lijkt op water. Na vijftien minuten zit er nog geen kwart in de tank, nee dit gaat het niet worden. Peter zegt tegen Ger kijk eens onder de putdeksel misschien zit daar wel een water kraan. Ger die netjes luistert tilt de deksel op maar geen kraan. Nee wel een hoop shit, laat de deksel los en die klapt dicht met gevolg hij de shit over zijn schoenen en ik over mijn benen. Ach je moet er gewoon schijt aan hebben.

Dan stel ik voor om water te nemen aan de kant waar ,inderdaad de wc wordt geleegd. We koken het toch en zal het echt ander water zijn vraag ik. Met zijn drieën denken we van niet. Dus slang er op , geen koppeling dus met het betere druk en houvast werk krijgen we de tank uit eindelijk half vol. Snel terug naar de andere die al zitten te wachten met koffie en een appeltaartje van A.H.

Maar wat kun je hier lekker lopen eerst een blik op de Rhône geworpen en toen heerlijk in de luwte van de dijk een eind gelopen. Zo raar rij je maar twee en twintig kilometer en zit je in een totaal ander omgeving. Na dik een uur komen we terug en kunnen dan nog lekker in het zonnetje zitten.

Vanavond nou ja vanmiddag eigenlijk heerlijk gebarbecued met ijs na! Dat is wel lang geleden dat we dat hebben gegeten.

7-4 Volgens de berichten zou het heerlijk weer worden maar ook in Frankrijk zitten ze er soms aardig naast. Dus na de koffie is het inpakken en weg wezen. Water tanken hier is dus geen optie dus gaan we richting Avignon waar San een watertap punt heeft gevonden. We rijden langs de bekende muur van Avignon als Ger ineens een poort in gaat wat maar net goed gaat zo smal. Wij riskeren het niet en weten hoe smal de straten daar zijn.

Maar als we bij de coördinaten zijn is er geen watertappunt. Peter zoekt en vind hem dan verder op waar je niet echt bij kunt. Ik vind er eentje acht kilometer verder op. Daar kunnen we bij maar er aan een meertje. past weer geen slang op en om nu drie campers te vullen met gieters is ook een gedoe. Dus verder zoeken. Na drie andere waar we niet terecht konden komen we uit eindelijk terecht op de camping waar we een van de eerste vakanties hebben gestaan. En daar mogen we zonder te betalen water tanken. He He.

Met volle tanken rijden we via kleine straatjes soms ongeasfalteerd vol met keien naar de camperplek vlakbij Chateaurenard aan een meertje.

Eerst met het beestenspul maar een eindje lopen langs de Rhône waar we, na een tijdje gelopen te hebben, iets roods in zien liggen.

Marco nieuwsgierig loopt er (is gefilmd maar lukt niet om deze er op te zetten) met schoenen aan op af. Blijkt dus een oud soort kinderquad te wezen waar alle bruikbare spullen al afgehaald zijn. Tis leuk lopen hier trouwens alleen die arme doedel die vind het rollen door van alles en nog wat veel leuker maar zit dan zo onder de klitten dat zijn oren aan zijn kop vast zitten geplakt. Met zijn drieën zijn we bezig om het grootste deel er uit te krijgen. Als het merendeel er uit is vraag ik aan Marco of het water koud is. Nee valt wel mee ik had mijn sokken aan. 😂🤣

Op de terug weg vinden we een klein dood everzwijntje, best mooi om dat eens van heel dicht bij te kunnen zien, oké geef het toe echt smakelijk was het niet.

Terug bij de camper vertellen de mannen dat de politie geweest is en dat we voorzichtig en morgen weer weg moeten zijn en geen troep mochten achter laten.. De man uit de andere camper snapt er niks van ‘ik sta hier al een maand en er is nog nooit iets van gezegd verteld hij. Nou ja we waren toch al van plan om morgen verder te gaan.

8-4 Netjes alle rommel opgeruimd, wat we altijd wel doen, en toen weggegaan. Peter en ik maken er tegenwoordig een wedstrijdje van wie er gelijkt heeft over welke kant Ger op gaat. Als onze navigatie rechtsaf aan geeft gaan Ger en San negen van de tien keer links af of anders om. En toch hé komen we altijd op hetzelfde punt uit. Maar ja dan stoppen ze in eens op de weg net voor een afslag. Ik stap uit en vraag of er iets is. Nee dat niet zegt San maar we moeten hier af en het is verboden boven de drieënhalve ton en het is een daling van zestien procent. Volgens mijn staat onze navigatie op recht door zegt ik dan ,en loop terug aar de camper. Kijk dat klopt ik tik tegen het raam en geef aan dat we verder kunnen. En dan staan we in een dal tussen de bergen bij Monieux aan de voet van de Gorges de la Nesque.

Zoekplaatje, maar we staan er echt. 

9-4 Vandaag de route gelopen door de Gorges de la Nesque. Eerste stuk was een beetje saai en koud er stond weer een ijskoude wind en we waren al om kwart over negen op pad. Later werd het steeds mooier, ruiger en warmer en waren we soms blij met de koude wind. Maar buiten het mooier en ruiger werd het ook steeds meer klim werk en smalle paadjes langs de afgrond. Onder in de kloof komen we langs de chapelle saint Michel de monieux.

Wie er op gekomen is om daar beneden een chapelle te maken is me een raadsel want echt de klim of afdaling er naar toe is al heel wat om te doen. 

De honden liepen net zo te genieten als wij en zijn ook net als wij moe en voldoen als we na dik vier uur en twaalf kilometer terug zijn. Zo dat hebben we toch maar weer eens mooi gedaan.

10-4 Weer vroeg op pad Marco en Monique hebben LPG nodig en alle drie de campers lusten eigenlijk ook wel een slok diesel. Bij het eerste benzine station blijkt de LPG installatie niet te werken dus tanken we alleen maar diesel.

Joh, laat nu bij het tweede station hetzelfde gezeur zijn, alleen hoeven we nu dus geen diesel te tanken. Dan maar door naar de camperplek met sanistation. Dat word alleen maar lozen en vullen want de plek zelf is saai.

Gelukkig ligt de plek, waar de andere vier al een keer geweest zijn, maar tweeëntwintig kilometer verder en kijk dat heb je nou als je zondags rijdt en op een leuke plek aan komt bij het stadje Aiqueze, dan is het druk.

Maar gelukkig is er een aardige Duitser die zijn camper, waar ze al drie jaar mee op pad zijn en heel heel veel landen mee hebben aangedaan, een stukje wil verzetten zodat Ger en wij naast elkaar kunnen staan en Marco en Monique tegen over ons.

Het is zo waar heerlijk weer en we lopen het dorp even in en echt ik over drijf niet maar staat bekend als één van de mooiste dorpen en het is mooi!

Als we alles gezien hebben trakteren we ons zelf op een ijsje, maar hoe ze hier rekenen daar ben ik nog niet achter. Één bolletje kost drie euro twee vijf en drie bolletjes zes euro vijftig.🤔

11-4 Daar gaan we weer , wandel schoenen aan en lopen maar. Sandra weet de weg hier en zegt dat het niet zo steil en klim werk is als in Monieux. Nee tuurlijk niet alleen is het weer zo bezaaid met keien en rots en loopt het zo lekker omhoog dat Monique afhaakt. Met zijn drieën lopen we stug door. Ik hijg en puf er achteraan en ben blij met ieder uitzicht punt wat we tegen komen. Het is jammer dat het geen rondwandeling is want nu moeten we dezelfde weg terug tot, tot we een ander pad tegen komen en op gaan en laat dat nou het padje wezen wat Sandra vijf jaar geleden heeft gelopen! Ja ja die dacht natuurlijk ik zal die ouwe nog een goed laten zweten. Nou moet zeggen dat is haar gelukt. Eerst je benen onder je kont vandaan lopen en dan op de terug weg via het “platte”paadje. Tis en blijft een leuk mens.

Vanmiddag gewoon in de camper gezeten met de kachel aan man man wat was het weer koud.

12-4 Vanochtend lekker vroeg op pad en niet omdat we gisteren zagen dat er een bordje opgehangen werd dat er betaald moest worden om er te staan maar gewoon omdat we allemaal vroeg wakker waren. We rijden de route van Gorge de ‘l Ardeche een schitterende kronkelweg m et diverse uitkijk punten die helaas of te klein zijn voor drie campers of dat de bomen zo ver door gegroeid waren dat je van het uitzicht niet veel meer kan zien.

Past net 

Maar sluit niet uit dat wat we zien ontzettend mooi is. We stoppen om de natuurlijke brug beter te kunnen bekijken en San verteld dat ze hier jaren geleden hebben gekanood, mmmm lijkt me ook iets om on mijn verlanglijstje te zetten.

We komen aan op de camperplek maar das echt niks, er liggen bouwmaterialen en er staat een kermis tent. Gelukkig is de volgende maar zes en een halve kilometer verder en daar hebben we een geweldig uitzicht.

Peter gaat met San en Monique Giel uitlaten omdat ik verrek van de pijn in mijn nek en schouder, en komt enthousiast terug van hoe leuk dit dorpje wel niet is.

Oef ik word oud ben zelfs naar bed gegaan en hoorde toen ik weer buiten kwam wel twee uur heb liggen slapen , maar helaas is het er niet minder door geworden.

‘S Avonds is het net of je een plaatje van Anton Pieck ziet. Overal kleine raampjes met verlichting in het dal.

13-4 Vanochtend toch ook maar zelf het dorpje ingegaan en dat dit dorp van Aubignas niet op de lijst van mooiste dorpjes staat verbaasd ons. We vinden dit dorpje mooier dan Aiqueze en ondanks dat e camperplek in Alba la Romaine niks is staat het wel op de terugkomlijst.

Ondanks dat Aubignans een hele leuke plek is gaan we door. Maar eerst LPG vinden! He he twintig kilometer verder hebben we alle drie weer volle flessen.

Na vijfenzeventig kilometer met hele afwisselende wegen , langs de Rhône door stadje, dorpjes uit het stenen tijdperk, slingerweggetjes over bergen komen we aan in Lamastre. Grote parkeerplaats niet veel bijzonders maar wel heerlijk weer. Stadje op zich is ook niet veel te beleven maar we staan hier lekker de honden kunnen hier geen kwaad dus blijven we hier maar even genieten van het heerlijke weer, en na de lunch met heerlijk vers stokbrood doezel ik langzaam in.