Deel 23

16-3 Het is rotweer maar in vergelijk met Spanje mogen we eigenlijk nog niet klagen. We gaan maar water tanken en dan door naar Ferragudo. Tja daar worden we dan met onze neus op de feiten gedrukt, dat Portugal zeker bij de Algarve druk aan het handhaven is want deze plek is foetsie. Wat ontzettend jammer. Zo’n leuke plek, uitzicht over het haventje en allemaal eettentjes in het stadje.

Nou ja het is niet anders dan door naar een ander plekje, maar daar vinden we alle vier weinig aan en het plekje waar we twee jaar geleden hebben gestaan blijkt maar anderhalve kilometer verder te liggen dus vol spanning daarheen.

Joepie we kunnen er staan!!

In het saharazand

Ja ik weet het het is zeiken maar twee jaar geleden was het stralend weer hier en zo warm dat we zelfs de luifels uitgedraaid hadden en nu?? Nou kijk maar naar de foto’s Het Sahara zand geeft hier alles een oude sepia kleur , ook mooi hoor, maar geen zon. Ach wat maakt het uit de kust blijft hier adembenemend mooi.

17-3 Voor de mannen is er hier met dit weer, Oja het is droog hoor maar daar is alles dan mee gezegd, weinig te doen. Stadje is redelijk ver weg en lekker lopen kunnen ze niet met hun knieën( zeggen ze). Wij lekker wel :)

Alvor is vijf kilometer verder en dan zit je wel dichtbij het stadje , dus zij gaan met de camper en Sandra en ik lopen.

Tis meer klimmen en klauteren dan we verwacht h

Nou dat hebben we geweten. Langs het strand gaat niet dus dan over de klif heen en dat is klimmen en klauteren en af en toe zo steil naar beneden dat we op onze kont langzaam aan kunnen dalen. Dan weer omhoog wat soms zo lastig is dat dat op handen en knieën moet gebeuren. Maar het uitzicht man o man wat is dat hier toch mooi.

Dan zien we een pad wat naar de zijkant loopt en nee we zijn niet zo nieuwsgierig dus hoppa even van het rechte stuk af en kijken wat daar is. Weer eerst een stuk naar beneden en zien een soort bruggetje bestaande uit roosters. Sandra gaat er over heen handen aan de leuning en voeten aan de zijkant voor mij wiebelt het te veel en zeg heel onschuldig dat ik wel film. Dan zelfde weg terug nou ja weg..we glibberen en glijden maar we komen boven. Dan verder de kant op die we denken te moeten gaan. Maar dan……. Ja dan…….…… Nee gaan we niet doen. Hier moeten we met handen en voeten omhoog klauteren met aan de zijkant een afgrond. Beetje verstand hebben we nog wel dus helaas pindakaas we moeten terug. En dat is best een eind :( Als we de dan een eind over de asfalt weg hebben gelopen komen we langs de camperplek die we niet leuk vonden wat inhoud , dat we na gedoe op de klif net anderhalve kilometer zijn opgeschoten.

Maar we gaan door en lopen dan door een mooi resort , geen idee of dat mag maar anders moeten we nog verder omlopen. Peter belt met de vraag waar we blijven, ja jullie zouden er met een half uurtje zijn. En we mogen hier ook niet staan met de campers alles is hier weg ook de betaalde plaatsen. We zijn er met vijftien tot dertig minuten zeg ik.

En dan staan we op het strand nog een klein stukje en komen we moe maar voldaan bij e campers aan we bekijken de plek die ze gevonden hebben en die ziet er leuk uit. Alleen is het terug en vlakbij de plek waar we net vandaan komen. Niet zeuren we rijden gewoon terug en kijken dan waar de andere plek is, we weten nu in ieder geval als we terug gaan dat we er mogen staan.

ZO we staan weer op hetzelfde plekje als waar we vier uur geleden weg zijn gegaan en met heerlijke , door Sandra gebakken, hamburgers besluiten we om langzaam aan terug te gaan richting Spanje, het weer is gelijk , alleen zijn ze daar niet zo moeilijk met camperplekken en zijn er wat gezelligere stadjes dus voor de mannen ook meer te doen.

20-3 Gisteren aan gekomen in Mertola dus later weg dan we verwacht hadden, maar het weer bleef mooi en ja dan is het zonde. Vrijdag ochtend eerst nog met zijn vieren

en twee vier potige beesten langs het strand naar Portimao , het centrum, gelopen, daar een bakkie gedaan en toen zijn San en ik op aanraden van de mannen , die een dag eerder op de fiets er heen waren gereden, naar het uitkijk punt gelopen.

Was leuk maar we zijn verwend met alles wat we al gezien hebben.

Terug door de winkelstraat kunnen we de mannen niet meer vinden:( Uiteindelijk vinden we ze op een pleintje met kopjes zo groot als een klein wasteiltje voor hun neus waar cappuccino in gezeten heeft. Tja wat willen wij, moeilijk ...broodje??? Nou nee ohh heel erg ik ga voor kipnuggets en patat en een biertje. Tis er in ieder geval weer voor. Sandra en Peter doen ook mee en Ger gaat voor een broodje. En wat smaakt dat na zo’n tijd weer lekker.

Oei vergeet ik bijna dat toen we op het strand liepen Sandra iets in de rots zag, wij er heen en bleken een paar slippers te zijn. Nou jou maat ook nog Man zegt ze. We kijken om ons heen en zien niemand niet langs het water niet in het water, en ja ik pas ze inderdaad. Tja wat doen we , we twijfelen maar er is echt niemand. Nou dan neem ik ze maar mee. Zijn nog Skechers ook, en moet zeggen ze lopen heerlijk, tot ik op de terug weg bijna op mijn snufferd ga omdat de zool los laat en dubbel klapt. Oei tis dus echt zo he gestolen goed gedijt niet. Maar gestolen???? Er was echt niemand. Slippers uit en op blote voeten verder. Later lls we terug zijn lijmt Sandra de zool weer netjes vast.

Zaterdagochtend bij eb nu de andere kant van de rotsen kunnen bekijken en echt je valt weer van de en ohhh in de andere ahhh want het is en blijft hier schitterend mooi.

Vandaag mijn beurt om te koken en we gaan voor patat. De heren schillen de piepers en Sandra maakt de patat vorm er aan. Dan olie in de pan en op het nieuwe gasstel. Als het vet heet is gaat het eerste beetje er in en komt het vet er met een rot gang uit . Oei dat gaat maar net goed. Peter krijgt wel wat spetters maar de rest van de hete olie beland gelukkig op het tafeltje die er niet ongeschonden uitkomt zien we later. Snel de gas kraan dicht en de rest van de brandende olie uitblazen. We denken dat die toch wel te heet was

 Resultaat ....eerste keer gebakken in te heet vet

. Troep opgeruimd, wat een bagger zooi is dat en het gasstel zal met zoveel vet nu wel niet meer roesten, en dat is dan weer een voordeel:)

Op nieuw een poging en nu gaat het goed. Als alles voor de eerste keer gebakken is komen we weer op de weersvoorspelling en het rotweer wat ons te wachten staat uit. Hier blijven op de klei grond is geen optie, en alle suggesties komen er voor bij en als dan de gratis douche voorbij komt zijn we het er over eens . We gaan terug richting Pomarão.

En wat kan een mens dan snel de rommel op ruimen, binnen een half uur, vet was gelukkig al afgekoeld, zijn we klaar. En zo zijn we dus in Mertola beland omdat ze hier winkels hebben.