Spanje portugal 2016 deel 9

Stom zeg vergeet ik helemaal nog te vertellen dat er ja ja twee andere Nederlandse campers stonden waarvan het ene stel gewoon gezellig was en af en toe een praatje maakte, Het andere stel werkte bij Peet op de een of andere manier laxerend iedere keer als ze aan kwamen lopen moest hij naar de wc en maakte niet uit of dat nou 1 of  keer was hij moest. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ze bij mij op mijn irritatie werkte maar als dit de eerste Nederlanders zijn die je ontmoet in Portugal al dan blijf je een beetje netjes

Oke dus via Boca de Inferno er mooi om te zien hoe de zee door de rost naar binnen komt, gaan we op zoek naar Cabo de Roca  die we uiteraard niet konden vinden dus verder richting Sintra. Volgens de laxerende vrouw was er niets aan maar dat willen we tocht echt zelf uitzoeken. Als we vlakbij de camperplek moeten zijn valt onze bek open, hier hebben we drie dagen geleden getankt!!  Camper neerzetten en Sintra verkennen, volgens de beheerder van de camperplek is het tien minuten lopen alleen verteld hij niet dat het berg op en af gaat. Dan zien we een farmacie en weer eerst iets tegen de hoest kopen wat maar niet over gaat. Daar gelijk gevraagd of er in de buurt een bank is, en die is er moeten we iets terug lopen centrum is gewoon doorlopen, raar maar dat vermoeden hadden we al. Ik loop terug naar de bank Peter blijft achter op een muurtje, als ik bij de bank kom is die dicht, ook dat nog. En buiten geen flappentap te bekennen. Als ik weer terug loop kom ik een meisje tegen en vraag of ze weet waar een andere bank is want deze is dicht. Klopt zegt ze in Portugal zijn alle banken om twee uur dicht maar pinnen is mogelijk. Ik loop met haar mee terug en hoe ze het doet is me een raadsel maar zij krijgt de deur open en binnen staat een pinapparaat. O hoor ik haar zeggen er zit geen geld in je kunt alleen je saldo bekijken. Nee he dat bestaat toch niet???? Nou hier wel dus,  toch om gek te worden hoe is het mogelijk. Dus daar gaan we weer berg op naar Peter om het verhaal te vertellen. We lopen verder richting centrum en  komen langs een hotel. Kan mij het schelen ga vragen of ik hier wat kan pinnen. Nee kan niet er zijn banken als we iets terug lopen. Banken? ik heb er eentje gezien en die was leeg. Ja kan maar duurt hooguit vijftien minuten is het antwoord. Jezusmina weer dat takke eind terug de heuvel op. Daar gaan we weer, nee het centrum wordt het dus niet! Als we inderdaad over de top zijn vinden we dus de andere bank en gesloten. Moe kijken we elkaar aan en doen een stap opzij. En dan...............tadaaa staan we voor de flappentap en zowaar daar zit geld in. Wauwie dat word een bakkie doen bij het cafetaria er naast. Wat doen we toch maar Sintra in? Ja maar niet lopend meer we bestellen een taxi. Zo dat is een rib uit ons lijf maar goed dat we gepind hebben voor vijf euro incl. fooi staan we in het centrum, en als peter uitstapt en voor mee staat schiet ik in de lach. Peheet, jahaa vraagt tie, er zit een scheur in je broek ik zie je onderbroek. Nee he je maakt en geintje . Neeheee zeg ik een scheur tot aan je tailleband kijk maar ik heb er een foto van genomen. De eerste de beste kleding zaak in maar die hebben geen broeken, misschien aan de overkant is het advies. Nou daar alleen tassen en truien. Dan zien we de taxichauffeur staan en laten het zien die schiet onbedaarlijk in de lach. Ja lekker schiet toch niet op man. Pffft wat nu al hebben we maar een shirt of vest wat we er overheen kunnen hangen. Dan de chinees in geen idee of die tussen alles wat ze verkopen ook broeken hebben. Peter laat zijn scheur zien (in zijn broek hoor) en krijg nou wat ergens onder uit komt ze met een plastic zak aan zetten waar korte broeken in zitten. Mooi zo gered voor zekerheid nemen we er gelijk maar twee. Wat nu? Eerst de winkeltjes bekijken en dat hebben we geweten, wat een klim en de keitjes zo glad als spek, als er hier eentje onderuit gaat heb je een domino effect dan neemt tie iedereen mee zo druk is het hier. Terug op het plein waar we uit de taxi zijn gestapt ziet Peter een Mini moke staan, daar wil ik mee omhoog naar Palacio da Pena op de top zegt hij. Nou prima toch ik ga die klim niet aan. Onee ik dacht dat peter een kamikaze rijder was maar heir heeft hij zijn meerdere gevonden. Goed deze knul rijdt de weg meer dan vijfendertig keer op een dag dus zal hem blind kunnen rijden, wat hij ook even laat zien, maar het is heel goed vasthouden anders flikker je de auto uit. Boven aangekomen staat er een rij voor de kaartjes en nou ben ik niet zo heel erg dom maar hier snap ik niks van. De een zegt dat je twee euro betaald voor de bus de ander drie euro en als je dan aan de buurt bent kun je geen kaartje alleen kopen voor de bus, nee dat moet gecombineerd worden met of een kaartje voor de tuinen of de tuinen en de binnenkant van de Palacio. Maar omdat het best al aan de late kant is nemen we die met  de tuinen en het busje. Boven vallen we van de ene in de andere verbazing t is net een sprookjes paleis met al die kleuren en dan de uitzichten om te watertanden. Nee absoluut geen spijt om hier heen te gaan de tuinen trouwens niet eens in geweest. De chauffeuse van de bus terug zat met haar oor vastgeplakt aan de telefoon zelfs als iemand iets aan haar vroeg bleef ze door kleppen. Beneden stappen we in een Renaultje vier cabrio en vragen of ze ons naar de camper kan brengen. No problem zegt ze en de hele terug weg gezellig zitten kleppen over haar broer die verleden jaar baas is geweest van het sportcomplex waar we achter staan en dat het raar is dat er in Sintra geen camping is en dat ze zelf heel graag met een camper zou gaan reizen maar dat het zo duur is. En als je dat dan hoort ben je de koning te rijk dat je dat zelf wel kunt doen.