Rondreis Spanje 2016 NKC deel 26

2-3 Heerlijk rustige dag Maarten en Laurens hebben gelukkig goed kunnen slapen na dat gedoe van gisteren. Verder met zijn allen pannenkoeken gegeten wat een idee was van Alex,Wil en Corry. En ja er zijn altijd mensen die denken dat ze voorrang hebben of misschien er geen erg in hebben dat andere nog niets gehad hebben en ze zelf er best nog eentje (4de dus)kon halen, gelukkig had Alex het in de gaten en heeft er iets van gezegd.

En ondanks dat volgens kenners Toledo geen fietsstad is zijn er vandaag toch vier koppels op de fiets gestapt en komen enthousiast terug.

De rit vandaag naar El Escorial is mooi  als we de route verder willen oppakken door de berg heen zitten we achter een vrachtwagen. De berg is redelijk steil en de vrachtwagen rijd niet harder dan twintig km. We komen steeds meer in de sneeuw te rijden en weten dat we nog veel hoger moeten en er verder op een onverharde weg komt. Nee we gaan niet verder hoe mooi het ook is. Op vijftienhonderd meter bij Peguerinos draaien we maar om en gaan verder via Robledondo. Dan moeten we maar door El Escorial heen naar de Valle de los Cadios. Als we daar aankomen mogen we niet door de auto ingang maar via de bussen , en wordt ons gevraagd waar we vandaan komen en moeten dan onze paspoorten laten zien. Tuurlijk kan ik die van mij niet vinden en he he zit gewoon in mijn mouw van mijn witte jasje. Als ik die ook geef krijg ik het gelijk terug en word er gezegd dat we door kunnen rijden en dat het niets kost. Kijk dat benne toch ff leuke dingen he?

Toch nog dik vier kilometer  voor we van ons falkje te horen krijgen dat de bestemming bereikt is. Nou spannend moet dit het zijn? Twee hele grote zuilen rijen aan weerskanten en een restaurant wat dicht is. Ik ga op verkenning uit en vind twee dichte deuren dan eentje die open is maar waar niets of niemand te bekennen is. Dan maar weer naar buiten. Peter is inmiddels terug bij de camper en ik fluit, maar denk je dat hij reageert  nou egnie. Dan er maar heen lopen. Tja wat nu, terug rijden maar want we hadden ook nog een andere weg gezien. Als we even rijden zie ik een info bord dus stoppen. Ik stap uit en klap gelijk met mijn voet in een afwatering gootje . Pootje dubbel auw. Op mijn knieën de camper weer in en dat was dan het eind van de Vallei van de gevallenen. Ha ik pas er best wel een beetje bij ik ben ook gevallen maar kan het gelukkig na vertellen. Zie je maar he Franko kon het niet hebben dat we er gratis in mochten en heeft zo weer zijn invloed er op losgelaten.  Op de camping komt Jannie gelijk in aktie met tape en het pootje wordt verzorgd. 

En kijk nou kreeg zelfs een fruitschaaltje. Nou ja fruit............ Ab en Arina dacht zeker dat ik aan Peter niet genoeg had met die wortel.

Tja dan vanochtend niet mee naar Madrid want dat ging gewoon niet met mijn verzwikte voet.  Ach heel gek stond niet eens hoog op mijn verlanglijstje om daar heen te gaan en nu ook een mooi excuus om terug te gaan.  Bertha is er ook die heeft honden uitlaat dienst. Eigenlijk zou Maarten er ook bij zijn maar die is mee om de aangifte bij het politie bureau op te halen. Jammer alleen dat er niemand anders zijn plaats heeft ingenomen. Tis redelijk lekker weer dus zitten we lekker met zijn  drieën in het zonnetje koffie te drinken, Spike heeft inmiddels een tweede huisje gevonden bij ons dus die vind het ook allemaal prima, en ik kan heerlijk met pootje omhoog foto,s maken van een boomklevertje  S'midags gaan Peet en ik toch nog maar wat boodschappen doen in El Escorial voor de verjaardags hapjes die er vanmiddag zijn bij het happy houre. Morgenochtend gaan Rob en Marijke alweer weg, pfffffffffffft die moeten nog werken zielig he? Rob heeft me trouwens, wel heel lief, geholpen met de update van de website, maar daar heb ik nu geen tijd voor om dat rustig onder de knie te krijgen is weer een mooi klusje voor thuis. Deze is toch heel anders als de oude versie.

Om half vijf is het zootje terug uit Madrid en gaan we borrelen, Peter krijgt zijn cadeautje nog een leuke echte NKC beker met Spaans petje. Ja en dan komt het ik zei de gek moet een woordje richten aan de leiding, Corry kon geen ander slachtoffer vinden denk ik,  en toen ik het aan Ruud vroeg of hij het niet wilde doen omdat ik vond dat hij dat veel beter kon zei hij dat Corry een hele goeie had gevonden en hij het echt niet beter zou kunnen. De sukkel, kon ik er nog niet onderuit.  Nou ja dan namens de hele groep bladiebladiebla en de rest begrijp je wel. Als toevoeging had ik nog wel zo van, en ja denk dart er bij vele toch wel wat vet er bij gekomen is en als dank hier voor heb ik maar een vetplantje voor jullie, hahahaha wat grappig he? Bllll slap geklep.

6-3 Om half acht onder getoeter zijn Rob en Marijke richting Frankrijk gereden en omdat we dan toch vroeg wakker zijn gaan we redelijk vroeg op pad om te kijken of er in het dorp nog iets te beleven valt. We stappen met zij zessen in de camper en komen er in El escorial achter dat we wel de stad door kunnen rijden maar de camper nergens kwijt kunnen. Dan maar die eeuwige boodschappen. Wij hadden niet nodig maar de andere wel. Daarna tussen de buien door toch in het zonnetje nog een bakkie gedaan en hoe het kan weet ik niet maar in gesprek gekomen met een Nederlander die in Madrid biologieles geeft en ons weer een aantal tips geeft hoe we morgen een mooie route kunnen gaan rijden. Als we de weg naar de camping inslaan zien we net Alex en Wil uit de bus stappen en vanuit de bushalte is het nog een pokken eind lopen en daarbij komt het dat het voor de verandering nu is gaan hagelen. Peter draait de camper en rijd terug op ze op te halen, dus heel gezellig zitten we nu met zijn achten in de camper . Dat ouwe trouwe beessie doet het toch allemaal.