Rondreis Spanje 2016 NKC deel 27
Jongens de rit naar Burgos was meer dan geweldig, uiteraard hebben we niet de aangegeven route gereden maar weer door de bergen en daar staan we dan in een file op zo,n zestienhonderd meter hoogte. We hebben geen idee wat er aan de hand is ja er ligt sneeuw maar om daar nu voor in de file te moeten staan. Als we nog hoger komen gaan we het begrijpen hier zoek iedereen een plekje om in de sneeuw te ravotten en dat kan hier dan ook want er ligt me een pak sneeuw dat hebben we in jaren niet meer gezien. Hoe hoger we komen hoe meer er ligt en het harder gaat sneeuwen. Maar wat is dat toch mooi. Het is een beetje slecht te zien door alle sneeuwval maar hier moesten we dus echt doorheen op achttienhonderd zestig meter hoogte. Ach moet je ook meegemaakt hebben en niet alleen met je luie kont in de zon gezeten hebben. Als we de top over zijn houd het gelijk op met sneeuwen en is de file ook over.
Onder aan de berg rijden we Segovia in en stoppen midden in de stad om naar het aquaduct te gaan. Niet te geloven, echt waar, wat een busladingen japanners of voor mijn part Chinese of Taiwanese zijn er . En allemaal heel beeldig staan op een selfie, armpje links, koppie rechts, leuke big smile en schieten maar. Gadverdamme om misselijk van te worden. Als ik boven op een platvorm kom om daar ,oke oke inderdaad net als een japannertje foto’s te nemen, zit er eentje op het randje boven de afgrond, je kent het wel een pose van opgetrokken knie en een arm naar achteren schuin in de camera lachen . Een wind vlaag en ik had kunnen lachen. Had ik kunnen ontdekken of ze ook konden vliegen. Wat een vreemd volk. Maar het Aquaduct is mooi, zeker als je weet dat het alleen opgestapeld is dus niet gelijmd ofzo.
De Basiliek is vanuit de verte ook mooi maar we worden daar een beetje moe van om daar iedere keer weer in te gaan en al die pracht en praal te zien.
En als je dan beseft hoe al die pracht en praal daar ooit ontstaan is dan ga je ook dat in afweging nemen om dat iedere keer te bekijken. Maar de gebouwen op zich aan de buitenkant blijven wel imponeren.
Dan rijden we weer verder en het landschap verandert nu niet meer in bergen maar totaal anders. Ineens zie ik iets heel groot landen, nee we zitten niet in de buurt van een vliegveld maar groot is het wel. Ik stuur Peter links af een paadje op en zeg dat het bij twee zand hopen moet zijn. Ik zie het niet meer maar Peet gelukkig wel, het blijkt een steenarend te zijn wat een beest zeg. Was jammer dat toen ik hem of haar , dat verschil kon ik nou net niet zien, net voor de lens kreeg op wilde vliegen. Maar groot wastie .
Later werden we nog getrakteerd op een stel gieren ja, joh we hebben heel wat geleerd deze vakantie we weten inmiddels het verschil tussen een kanarie en een gier.
Waar we niet achter zijn gekomen is de grote holen in de bergen
Wie het weet mag het ons komen vertellen we zijn er nieuwsgierig naar. Waren het holbewoners?
Verder niets dan lof over de wegen in Spanje behalve die we vandaag gereden hebben. Godallemachtig wat een gestuiter, Peters gebit vloog bijna door het voorruit heen, maar de vering is heel gebleven dat dan weer wel. Goeie camper hebben we toch he? Verder een geweldige rit weer achter de rug.
7-3 Wat een klote weer ist, koud, regen , natte sneeuw. Bertha komt aan de deur met de mededeling dat ze toch mee gaan met de bus van kwart over negen naar Burgos. Nou je doet je best maar wij blijven hier. Weer een kathedraal in, we worden er een beetje kattig van. Achteraf als ze koud terug komen en een bakkie komen doen blijkt dat we niets gemist hebben. We hebben er lol om. Wij heerlijk warm in de camper en zij koud en verkleumd terug. Och en dan krijgen we alle twee een kadootje van ze, zomaar omdat ze het zo leuk met ons hebben gehad. Kun je je daar nou iets bij voorstellen? Leuk met ons? Nou dan moet je toch wel een beetje poppetje poppetje zijn. Maar lief was het wel en we zijn er blij mee.