Rondreis Spanje 2016 NKC deel 29

Leuk he krijgen we een app van Maria en Jan waar we zijn, zij staan namelijk weer in Sant Feliu waar we elkaar voor de hele reis hebben ontmoet. Nou kijk dan stel je gewoon je plan weer bij en ga je toch niet eerst naar Peniscola dan gelijk daar heen. We zouden er toch heen gaan dus twee of drie dagen eerder maakt ook niet uit.

Als we er aan komen hebben we echt alle gelukt van de wereld, het staat er bommetje vol en laat er nou net eentje weggegaan zijn. Alle geluk is voor de domme. Dan gezellig bijkleppen en afspreken voor morgen tapas te gaan eten.

14-3 Vanochtend zijn Marianne, zo heet ze officieel en gaan we haar ook  maar noemen, en Jan weggegaanrichting huis en wij zijn op hun plek gaan staan daar is wat meer zon, en dat niet alleen maar op de andere plek hebben we het geluk of liever ongeluk dat de mensen die er ook aan het begin van de vakantie stonden er ook weer zijn en dat benne nou niet van die frisse mensen. Volgens mij laat zij een ringbaardje staan van grijze en zwarte haren dan vraag ik me af o ze een bh aan heeft of dat ze der boezem gebruikt om haar sokken omhoog te houden. Die boezem hangt in ieder geval ergens op haar middel. Dan die voeten……….. tis dat je aan hun gezicht ziet dat ze blank zijn maar daar beneden ?? 

Maar goed dat zonnetje hebben we geweten. Ik heb weer een rood gloeilamp neus  opgelopen. Kan mijn bril maar beter niet afzetten tis echt geen porum.

Als we binnen zitten om een uur of hals zes zien we aan de overkant kant Duitsers klooien met de Spaanse gasaansluiting. Eindelijk schijnt het gelukt te zijnen gaan ze naar binnen. Maar nog sneller rennen ze weer naar buiten ,toch niet goed daar binnen,  zelfs de buren aan de overkant komen aanlopen om te zien wat er gebeurd is.  Die gaan vanavond vast uiteten.

Verder van avond de terug route bekeken en zelf gekookt en ik kan het nog. Echt een wonder.

Leuk uitzicht zo he das nou Sant Feliu in het donker , en de ezel staat nu vlak bij. Nee niet die grote die de camper bestuurd, maar echt deze hier op de foto een echt Spaans ezeltje.

Trouwens  in Catalonië zie je veel ezeltjes achter op de auto en das een leuk verhaal. Catalonië is een rijk gebied en wil graag zelfstandig worden. Ze werken hier knetterhard en vinden het niet reëel om de belasting die ze afdragen te moeten delen met Zuid Spanje. Ze vinden zich dus een ezel en weetje ik kan me daar nog in vinden ook. Dat zijn wij in Nederland dan toch ook? Zijn ze hier toch ff slimmer dan wij, dus wij grotere ezels.

Tjonge tjonge wat kun je toch een lol hebben om andere mensen. Staat er tegen over ons een camper waarvan de man de oprijblokken moet hebben omdat ze scheef staan. Aan de ene kant heeft hij al heel wat uit de garage gehaalt en de fietsen die op een rails staan naar buiten getrokken. Dan loopt hij om en begint aan de andere kant alles er uit te halen. Ineens zien we hem een been in de garage doen en kruip hijzelf helemaal de garage in om een blok te pakken. Met een rood aangelopen hoofd komt hij er dan weer uit. Mijn hemel hoe bedoel je moeilijk doen. Maar voor ons weer dikke pret.  Bedankt over buurman.

En wat denk je hiervan, het is weer hartstikke druk en een belg (lijkt wel een mop)is het hele terrein al af geweest  voor een plekje met zijn veiligheidsriem af. Dan ziet hij een  plek, stopt, doet zijn riem om en rijd dan vijf meter achteruit om de camper op zijn plek te zetten. Vertel het me maar, maar snappen doe ik het niet. Peter en ik hebben elkaar alleen heel verbaasd aangekeken. 

20-3 Voor de tweede keer  dat we zolang  op dezelfde plek hebben gestaan maar nu gaan we echt weg. Het idee is om bij de camperplek in Fleury d'Aude te gaan staan, maar eerst mogen we weer een schitterende route langs de kust rijden. Sorry ik weet het word vervelend iedere keer weer te lezen dat het een schitterende rit is.

Maar zeg nou zelf waar zie je dit in Nederland?

En waar zou de cava staan waar deze gigantische flessen gebotteld worden?

Nou  had ik het idee om van de laatste plaats in Spanje een foto te nemen maar ineens reden we op een hele slechte weg en bleek dus dat we al in Frankrijk zaten.  Tja dat heb je als je niet oplet en zit te genieten van de omgeving.

Fleury is inderdaad een mooie stek die ons erg aan de Camargue doet denken. Ook hier weer flamingo’s en witte reigers.   

In Caspe waren we (geen idee of ik dat als vermeld had) andere Nederlanders tegen gekomen,die gingen drie maanden in een Citroen bestel rondtrekken en echt waren geen jonkies, konden er niet in staan, niet koken, niet wassen maar goed zij liever dan wij,  en die gaven aan dat Rocamadour erg mooi was. Montpellier blijft dus even op ons things to list staan en we gaan daar eens kijken.