Deel 20

15-2 Nou dat wauw is omgeslagen in godverdegodver, want gisteravond was het gas op. Dus dat lange blijven op dit mooie plekje is met een donderslag te niet gedaan.

Waarom Waarom mogen we nou nooit een langer op zo’n mooi plekje blijven staan, het lijkt wel of de duivel er mee speelt. Nou hoor ik je denken gas leeg hoezo dat merk je toch? Ja inderdaad als de tanken leeg zijn.

Ze hebben het, toen in het begin van de vakantie, zo gemaakt dat als de ene tank leeg is automatisch de andere wordt gebruikt. En dat hadden ze nou net niet verteld. En als we diesel moesten hebben en ze hadden bij dat station ook lpg dan vulden we dat ook gelijk aan.

Tja en als je dan langer op een plek blijft staan gebruik je dus wel gas maar geen diesel en heb je er, wij dus, geen erg in.

Goed ook weer geleerd.

Dus nu opzoek naar een tankstation met lpg. En die zijn er niet zo heel veel. Het eerste benzine station heeft niets en de man achter de balie kijkt me oenig aan als ik mijn telefoon onder zijn neus duw met in het Spaans de vraag of hij dan weet waar we het wel kunnen krijgen.

Tweede benzine station vragen we het ook aan en deze man weet niet hoe snel hij zijn telefoon moet halen om het te laten zien. Uhh ja maar meneer we moeten ook diesel hebben. Peter krijgt zijn telefoon in zijn handen geduwd en de man vult onze tank.

Kijk das een ander verhaal. Iets later als Peter als heeft afgerekend komt hij nog snel even terug met nog meer adressen waar we lpg kunnen tanken.

Twintig kilometer verder op kunnen we lpg tanken en oo wat een lekker gevoel is dat als je dan weer twee volle tanken hebt. Gelijk in de agenda gezet wanneer we weer moeten tanken.

We zitten nu zo dicht bij San Fernado dat we daar maar heen gaan . En dat is weer geen verkeerde plek. We kijken uit over, wat we vermoeden een oude oester kwekerij waar nu flamingo's lopen.

16-2 Er loopt een pad parallel aan het strand en we hebben zo,n donker bruin vermoeden dat dat wel eens tot de jachthaven loopt die Peet met zijn verrekijker heeft gezien. Dus schoenen aan en lopen.

Mooi pad waar ze toch op sommige stukken de houten vlonders vergeten zijn en je door het mulle zand moet ploeteren , maaaaaaar als we aan het eind van het pad zijn wacht er wel een verrassing. We komen uit bij een ruïne van een of ander vesting gedoe en dat is nu omgeven door bremstruiken en daar achter kijken we inderdaad op de jachthaven.

18-2 Ben weer zo lekker bezig geweest, echt weer zo’n typisch Manja actie. Ik ga een bak water weg gooien, maar tis donker dus zie ik niet zoveel, denk dan dat ik bij de bosjes ben en flikker de bak leeg. Veel gekletter omdat het niet in de bosjes maar op de grond terecht komt. Hoor ik me toch en vette Duitse vloek naast me , staat er een man een peukie te doen, die schok zich dus het apelazerus. Het enige wat ik dan kan zeggen is Sorry , was alleen water. Je en trouwens wie komt er nou in het pikkedonker naast ons staan?!

19-2 Heerlijk een eind gelopen en terug langs het strand met een flinke wind tegen. Komen we terug in de camper kijk ik in de spiegel en heb k me der toch een plofkop, lijk Einstein wel.🙈

Ooooo Giel weer , een heel eind verder op is een leger basis waar ze nu oefeningen houden , dus ja af en toe hoor je een knal, oke geef toe ze zin best hard want in de camper staan de kopjes op tafel te rinkelen. Maar dat maffe beest is weer zo bang dat hij helemaal tegen je aankruipt zodat je je echt niet meer kunt bewegen trilt als een espenblad en kijkt je dan aan met een blik , vind het echt niet leuk hoor. Trouwens hij is nu overal bang voor, als de deur openstaat kruipt hij achten mijn stoel , als het dakluik openstaan kijkt hij scheel omhoog zo van moet dat? Iemand die een hond zoekt???

O en nog wat we zijn er achter wat het hier geweest is. Een zoutwinnerij en vis bassins. En dat deden ze best slim. Als het tij hoog stond liep het hier onder kwam de vis mee, keerden het tij dan deden ze de sluizen dicht bleef het water staan gingen de mannen in waadpakken de bassins in en schepten de vis, krab en kreeft er zo uit.

Dat heb je met oude gebouwen zie je ineens de mooiste muurschildering

20-2 Vanochtend heerlijk windstil met Giel zo,n zeven kilometer gelopen,…….…...en dan …….…...rond elf uur begint het me toch te waaienen het houdt niet op ook. Het waait zo hard dat de meeuwen op vliegers lijkt die hangen stil in de lucht, en in de camper lijkt het wel een hoorspel de wind giert door de kieren heen.

En dan in de storm paard rijden

Peter is het zat en omdat we toch water nodig hebben rijden we maar zeventien kilometer verder naar Puerto Real en verdomd hier is het weer windstil.

21-2 Ondanks dat het windstil was in Puerto Real zijn we toch maar verder gegaan en staan nu met onze neus kijkend op een bloeiende brem aan zee in Puerto Santa Maria.

Nu kijken we ook vanaf de andere kant tegen de brug aan, niet dat je veel verschil ziet, eigenlijk helemaal niks.

Ik zie geen verschil

Voor het eerst in alle maanden kunnen we vanavond buiten in korte broek en t shirt eten, en omdat het zo lekker blijft gaan we maar de buurt verkennen. EN echt voor het eerst in al die maanden hebben we hier het vakantie gevoel. Zo gezellig allelei mensen aan de wandel, kinderen op het strand of in de speeltuintjes, auto’s met de ramen open en de radio hard aan die langs rijden. Gewoon fftjes hartstikke gezellig.

 Met neef kameel op stap

22-2 Wat denk je kom ik vanochtend terug met Giel, was natuurlijk weer verkeerd gelopen in het bos hier waardoor ik veel verder uit kwam en de uitgang niet kon vinden dus maar onder het hek door gefrummeld en een stuk terug gelopen.

Maar goed ik kom dus terug in de camper en krijg van Peter mijn telefoon in min handen geduwd en lees de appjes van Sandra. Oef paniek denk ik en bel haar gelijk en wat denk je ?????? Ze komen!!!!! Er is operatie stop wegens personeel te kort. En ze willen niet thuis blijven zitten wachten. Wat een heerlijk bericht het enig is dat we met zijn vieren hopen dat het de reis naar scandinavie de soep in laat lopen.

Tjonge jonge wat een malloten lopen er toch rond. Rijd Peter naar een ander plekje waar we toch meer uitzicht hebben en rijd dan over een klein putje heen waar het dekseltje van los ligt. Staat er gelijk een Spaans echtpaar foto’s te nemen van het dekseltje wat nu naast het putje ligt, en zegt tegen me, waar ik alleen het woord Policia van versta, maar wel een beetje uit op maak dat wij de schuld hebben dat het dekseltje van het putje af ligt omdat Peter er met een band over heen reed. Joh maak je niet zo druk denk ik en leg het dekseltje weer op het putje.

Maar oneeee dat mag niet het dekseltje gaat er weer af en wordt nu zelfs iets verder neergelegd. Er staan inmiddels twee meisjes bij die ook foto's nemen en als ik vraag of ze Engels spreken is er heel duidelijk no. Ik vraag het me af of dit waar is, maar prima n iet moeilijk over doen. Het echtpaar blijft heen en weer achter en naast de camper lopen.

Uiteindelijk rijden ze weg en zijn we benieuwd of de Policia inderdaad komt. Hu krijg nou wat na vijftien, twintig minuten staan ze er weer en filmen alle campers en auto’s die er staan , de hele parkeerplaats wordt op film vast gelegd. Peter en ik kijken elkaar aan en denken weg wezen hier, die mensen geven ons een heel naar gevoel. Jammer van het dekseltje die hadden we best als trofee mee willen nemen.

Het lijkt verdorie wel of we op de mooie plekken niet langer dan een dag mogen staat!

Gelukkig is Rota niet ver weg en heeft een officiële camperplek met sanistation maar die plekken zijn wel heel smal dus zetten we de camper eerst langs de weg en gaan het strand op. Via een andere opgang komen we op een hele leuke plek waar meer campers staan en laat er nou nog een plekje vrij zijn.