0verwinteren 2017 3

Om 16.00 uur rijden we bij LE Perthus de grens over en dan is het nog 120 km. Die dus gewoon worden door gereden. Om 17.30uur komen we aan in Platja dÁro.  O jongens en ik maar bang zijn dat er geen plek meer was. Nou plek zat.  Eerst Giel uitlaten dan eten en morgen zien we verder.

9-12 Heerlijk langs het strand gelopen en dat is maar 500 meter van waar we staan. Ach de plek op zich zal niet de schoonheidsprijs krijgen qua uitstraling, maar boeie die krijg ik ook niet.

Als we aan het eind van het strand komen staat daar wel een heel bekende hond. Het is dat we Giel aan de riem hebben anders zouden we denken dat hij daar staat. En dat denk dat baasje van die ander hond ook. Die roept heel hard naar Giel terwijl zijn eigen hond loopt te rennen. Als hij achter zich kijkt en dan weer naar ons trekt hij wel een heel verbaasd gezicht. Even later zijn we bij elkaar en zoeken we de verschillen. Die van hem heeft geen wit puntje aan zijn staart en is iets kleiner en heeft een andere structuur van zijn vacht. Maar dat is ook alles. Zelfs die rare flaporen zijn gelijk.

S.Middags nog dik drie uur door het stadje gestruind, heel gezellig hier, leuke winkels en veel winkels. En hele leuke kerst versiering. Trouwens je ziet hier hele dorpen die ze versieren met kerst bomen en poppen en ballen.  Nog wel gekeken voor een batterijtje voor de klok, maar €12,50 …. Dat heeft die hele klok niet eens gekost. We vinden het ook een beetje overtrokken zeker dat Peter verderop de befaamde chinees heeft gezien. Morgen maar daar even kijken tis voor vandaag genoeg geweest.

O men wat een achterlijke hond hebben we, echt Giel debiel komt weer goed van pas. Het waaide vannacht, nou ja waaien bleek windkracht 8-9 te zijn. Is dat dan storm. Maakt niet uit Giel debiel springt dus ineens midden in de nacht onder het vouwdeurtje door op bed. Wij schrikken ons het leplazarus en zitten met hart kloppingen recht op in bed. Die malloot zit me der toch een partij de bibberen en te hijgen dat we er sóchtend nog niet uit waren of de camper nu van de storm of door  het bibberen van Giel debiel zo aan het schudden was geweest .

Het was me het nachtje wel weer en van slapen is dus niet veel meer gekomen wat in hou dat ik om 9.00 uur al op het strand loop. Heerlijk met die wind zo en het zonnetje . Heel wat anders dan in Nederland met al die sneeuw, hoewel dat ook ontzettend mooi is. Het zou alleen zomers moeten vallen.

Dan s´middags weer die enorme winkelstraat in en op zoek naar de befaamde chinees. En je weet het he tis net als je iets zoekt dan ligt het onderaan en als je onderaan begint ligt het bovenop, nou in dit geval zijn wij dus aan de verkeerde kant van die hele lange winkelstraat begonnen. Gelukkig wel batterijen maar niet voor de klok. En wat me ook opviel heel weinig kerst spullen.  Op de terug weg naar de camper zijn we met Giel nog naar een hondenspeeltuin geweest. Leuk een speciaal afgezet terrein met gaas waar ze lekker kunnen ravotten. Giel is net een klein kind dat voor het eerst naar school gaat, kijkt eerst de kat, in dit geval de hond uit de boom, en begint dan heel voorzichtig mee te spelen. Maar dan moeten ze niet zijn kant op komen want dan zit hij zo weer bij ons, lekker puh. Wat een lullo is het .

Jongens wat een rust vannacht geen wind geen Giel. Maar weer heerlijk om half negen, was trouwens niet warm met op staan net 8gr in de camper, de andere kant van het stadje bekeken, langs de haven en over het strand terug. Na ruim een uur zijn we terug en Peter druk aantreffend met de grote schoonmaak. Tafel gedekt, badkamer schoon, keuken schoon, rommel opgeruimd. Das ff lekker thuis komen.

Voor de verandering maar weer langs de haven en een heel lang stuk langs het  strand. Giel maar los gelaten en die peert hem zo snel dat het nog maar een klein stipje is in de verte. Ooooooohhhh shit als dat maar goed gaat. Roepen tegen de wind in lukt niet heeft gewoon geen zin. Dan kijkt hij om en komt terug, ik laat me op mijn knieën en doe gek, oke weet ik doe ik meestal, en kijk nou hij komt gewoon op me af. Keurig Gieltje kun je gelijk aan de riem. Terug in de camper is het koud geworden en doen we de kachel  lekker aan zo blij dat die het weer doet.  Tis een lekker plekkie hier dus zullen we er wel een paar dagen blijven staan.

Uhhhh nou niet gaan lachen, maar ik denk dat ik weet hoe ik Giel naar me toe kan krijgen,. Stom dat ik daar niet eerder aan gedacht heb. Maar als hij iets goed doet zeg ik altijd keurig en krijgt hij een snoepje, nee geen toffee die blijft aan zijn tanden plakken. Dus uit geprobeerd op het strand. Los gelaten lekker laten lopen en dan roepen Giel goed zo, keurig, en kijk nou het werkt! Nu maar hopen dat het blijft werken.