Overwinteren 2017 18

19-2 Lopen we over het strand komt er een vrouwtje ons tegemoet die een rood trekkoffertje achter zich aan sleurt. Blijft ze ineens staan als ze Giel ziet en schreeuwt I am afriad, I am afraid. En daar staat ze dan met haar armen omhoog en een busje pepperspray in der handen. Ik doe Giel maar aan de lijn, schud mijn hoofd en loop maar door. Wat een maffe mensen lopen toch rond. 

20-2 Gisteren aangekomen in Castello en wat een verschil met zes weken terug, het staat er nu bommetje vol maar toch nog een plekje voor ons. Ja heel langzaam gaan we terug naar het noorden. Het bommetje vol is trouwens niet het enige verschil. De temperatuur is merkbaar anders dan in Cullera er staat hier een nare koude wind. 

23-2 Grappig Peter is, net als ik toen, ook hier jarig en ook nu weer een heerlijk zonnetje, alleen die koude wind. Maar achter de camper uit de wind is het heerlijk.   O man wat een feestmaal hebben we voor zijn verjaardag, eerst zouden we pannenkoeken bakken maar de gewone boter is op en om pannenkoeken in de olie te bakken lijk t me nou niet zo,n succes. En wat denk je dat tie dan zegt............... O lekker doe me maar een bord Brinta, daar zit je dan op zijn 68 verjaardag met een bord Brinta voor je neus. 

24-2 Ben ik met Annemiek aan het appen hoor ik Peter ineens oooohh nee dat gaat niet goed. Man man kijk nou dat gaat echt niet goed kijk dan die parachute gaat niet open . Ik kijk uit het raam en inderdaad er komt een parachute als een wokkel met een rotgang naar beneden en komt achter de bomen terecht. Gadverdanmme ,trouwens heel netjes uitgedrukt als als weet wat ik op dat moment voel,  wat een rot gezicht. De Franse buurman is al in zijn auto gesprongen en rijd hard de camperplek af naar de plek waar de parachute is neergekomen. We zijn er stil van. Bah dat wil je niet zien. Als de buurman terug komt legt hij uit dat er een weerstation aan de parachute hing. Pjoei wat een opluchting. We weten nu wat we voelen als er wel zoiets gebeurt en heel eerlijk? Ik hoef dit niet meer te voelen hoor, maar ook weer geleerd deze vakantie. Deze komt wel goed neer hoor.

- Zitten we aan ons ontbijtje en ik snij een plakje van de Spaanse kaas, die trouwens erg tegenvalt maar net te lekker is om weg te gooien, schiet er me in mijn gedachte dat ik helemaal vergeten ben op te schrijven van het mannetje in Daimus. Die stond daar op een dag zijn zelf gemaakte wijn, kaas en olijfolie te verkopen, nou ja dat van zijn plan want echt waar keurig op een tafel alles uitgestald. Kaas in blokjes gesneden en op een bordje, witte en rode wijn open gemaakt en in kleine glaasjes geschonken, zag er goed uit. Alleen dan de klanten hé dat was een probleem, dus om de kaas niet oud te laten worden en de wijn niet zuur, ging er eerst een glaasje wijn in het keelgat van het mannetje daarna een stukje kaas, dan weer wijn  met er achteraan een stukje kaas.Peter zit het vanuit zijn stoel te bekijken en heeft de grootste pret.  Dan zijn de glaasjes op dus ach genoeg wijn mee en een andere fles maar open want ja er zal toch maar eens een klant aan komen. Na de zoveelste fles door het mannetje soldaat te zijn gemaakt sta ik op en ga ook maar proeven, en dan......................... ja dan kom ik er achter waarom hij er niet af kan blijven. Allememachies wat is die wijn lekker, Peter er bij geroepen en ook die vind hem lekker. Mooi hij heet in iedere geval een fles verkocht. De kaas mag hij houden die vinden we niet te eten.