Deel 13

Wauw net terug van het centrum van Ronda met zijn feest verlichting en dat is toch we ff anders dan thuis. Wat maken ze er hier in Spanje toch een feest van.

Zelfs van de hammen weten ze hier een kerstboom te maken.

19-12 Zo ff bijgekomen van en heftige rit gisteren. We gingen bijtijds weg uit Ronda richting El Burgo een ritje van zo’n zevenentwintig kilometer. De foto van de camper plek zag er goed uit net als het stadje.

Oeps we rijden de afslag voorbij, ach voor ons niks nieuws toch? Dan keren en een stukje terug en de goeie afslag nemen, verrek waar komen we nou weer op terecht. Een ezelspad is er nog heilig bij, nou ja nog honderd meter en we zijn er. Ja we zijn er maar waar???? Rechts zien we iets lager een olijfgaard en links dichte bosschages, nou is het wel leuk om tussen de olijfbomen te staan maar die greppel gaan we echt niet nemen. Oké volgende plek dan maar, keren kan hier niet dus dan maar achteruit, en dan horen we Boink. Hu Boink tis dat, ik stap uit en Peter rijd een stukje naar voren. Ja tuurlijk ook hier een greppel, Voorzichtig wijs ik Peter hoe hij het beste achter uit kan rijden en even later staan we weer op de weg. Verder is er hier niets te beleven en het weer wordt er ook niet beter op. Zware bewolking en vies miezer regentje.                                                                                                           We gaan verder naar Yunquera daar zijn drie plekken , waarvan ééntje door smalle straatjes dus die valt af, hebben we nu genoeg gehad in Ronda. De eerste is achter een tankstation maar daar staat een grote stadsbus op en waar wij willen gaan staan is zo scheef dat je je veiligheidsriem om moet houden anders rol je door de camper. Wordt het dus ook niet. Dan de andere schitterend, foto midden in de natuur! Kijk dat zijn de plekken en één rechte weg van vier komma twee kilometer. Gadver het gaat steeds harder regenen en de weggaat omhoog en wordt steeds smaller en smaller en dan ook nog een tegen ligger, gelukkig net op een plek waar een inham is. Pfffft ook weer gehad en dan houdt het asfalt op en rijden we op gravel na een poosje gaat deze over op rare beton platen die niet goed aan sluiten, het zicht is inmiddels ook minder geworden omdat we hoger komen en er mist op komt.

Ach arme camper wat krijg je het weer voor je banden, en samen met Peet doe je het toch maar weer, dapper stel.

We hobbelen en schudden alle kanten op en de weg is zo smal met aan de linker kant een afgrond zonder railing en zo smal dat we aan de rechterkant de bomen langs de camper horen krassen. Dan gelukkig weer asfalt onder de banden en een waarschuwing dat er een hobbel aan komt. Hobbel?? We vragen ons af of we het gaan redden of dat de achter kant niet blijft hangen we schatten dat we zeker veertig cm verschil in wegdek hebben en dan niet netjes in een verloop nee zo pats boem in één keer. Maar ook dit gaat goed en langzaam rijden we verder, dan een scherpe bocht en staan we op de plek. Wat een klote plek zal hier zomers misschien mooi zijn maar weer zo ongelijk dat blokken hier geen op lossing zouden zijn.

Shit shit moeten we dat eind weer terug en de mist is alleen maar dikker geworden.

Ik bewonder Peets zijn stuurmanskunst en stalen zenuwen. Laat uiteraard zelf niks merken en zit met klamme handjes te filmen maar weet nou niet welke knop ik hebben moet voor gewoon filmen of slow motion.( staan bij video)

Gelukkig lijkt de terug weg op een of andere manier altijd korter en komen we ook geen tegenligger tegen en staan we zonder schade weer scheef achter het tankstation. Nu eerst koffie!!!

Zo de ergste spanning is weg en zo schuin staan is ook niets dus door naar Mijas daar is een plek in de oude marmergroeve.

We rijden verder door de schitterende natuur van de Sierra de las Nieves, buiten het enge weggetje, is de weg vanaf Ronda alleen maar mooi.

Ja en dan staan we dan op een camper plek zo indrukwekkend en waar wel honderd campers kunnen staan, helemaal alleen te genieten van dit imposante gebeuren. Wat apart en hoe hoog is het , of wat is er waanzinnig afgegraven tis maar net hoe je het bekijkt, maar we twijfelen of we hier blijven slapen. Dan komt er een macho man met een vechthond aan en is de keus gemaakt we gaan maar weer weg.

Tis zo mooi dat ik er ook maar een filmpje van heb gemaakt anders geloof je me nooit

Tja en dan….……….waarheen Terug naar Estepona of naar La Cala de Mijas. Ik vind een plekje in Marbella er net tussen in.

Er staan vier Belgen een Zweed en een paar aftandse Spaanse campers verder een hoop rommel, maar wel aan het strand wat ons ‘s avonds een prachtige zonsondergang geeft.

We blijven hier maar slapen morgen kijken we wel verder.