Zweden 1
8 juli 2019 - Flaknan, Noorwegen
Zo daar worden we wel even blij van, als we op internet af waren gegaan hadden we 320 km van de route gemist.
Och arme Giel het zit hem ook niet mee deze vakantie, eerst de muggen en nu hangt er weer een grote mier aan zijn lip.
We twijfelen wel of niet gaan rijden. Het wordt wel en dat valt niet tegen. Oké de eerste stop moet in Stalon zijn om te tanken maar we zien geen tankstation en rijden dan ook nog de afslag van de Stalonberget voorbij.
Dat wordt draaien en terug naar Stalon. Kijk er stond net een grote camper voor de pomp van daar dat we het niet zagen. Ziezo getankt en nu echt op weg.
Jongens we hebben wat kleine smalle paadjes gereden maar dit slaat echt alles. We passen er qua breedte maar net op en stel dat er nu een tegenligger aan komt? Nou dan heb je een enorme uitdaging. Maar er komt er geen eentje dus waar hebben we het over. Ja over het uitzicht als je boven bent, dat is weer geweldig.
De Dimforsen liggen iets verder op en ik stel voor om hier te blijven slapen. Als ik foto's maak loopt Peter met Giel een rondje en zegt even later dat slapen hier niet gaat gebeuren. Hoe zo niet?
Nou muggen!!!
Oké dan gaan we verder zo laat is het trouwens nog niet. Dan komen we bij de Trappenstegforsana aan en wauw wat is dat mooi. We staan alleen een beetje ongelukkig geparkeerd en er staan nog 3 andere campers dus nu maar hopen dat er eentje weggaat want hier kunnen we wel blijven slapen.
Er is ook een soort snackbar en Peter stelt voor om te kijken of ze daar patat hebben. Strak plan Peet.
Tis nog wel vroeg maar ik stel gelijk voor om dan, als ze het hebben het vlees en groenten er bij te doen.
Ze hebben patat en ik ga terug om het vlees en de spinazie op te zetten. Als Peter terug komt met borden patat rijdt er net een camper weg, dus heel voorzichtig met de pannen op het vuur zet hij de camper op het andere plekje. Mooi zo hier geen muggen en een fantastisch uitzicht.
18-6 Zo dat was ff een beter nachtje om 21.00 uur naar bed en om 8.30 uur wakker worden, schade ingehaald lijkt me.
We zijn benieuwd wat de route ons nog meer brengt. Na een kleine 30 kilometer waarvan 7 weer onverhard, komen we bij Famomakka aan. Een klein nog origineel Sami dorp, alleen woont er niemand meer. Denk dat de mensen die er gewoond hebben hier allemaal op het kerkhof liggen en zover ik het gezien heb, ik ga dus echt niet bij iedere grafzerk kijken wanneer er iemand overleden is, ja ik weet het hadden jullie waarschijnlijk wel verwacht, maar zover ik het dus gezien heb is de laatste in 2010 geweest.
Dan rijden we door naar de Stekkenjokkeplatan. En ook hier weer mooi, doet ons wel erg aan Noorwegen denken maar das logisch want we zitten hier vlakbij Noorwegen.
Later als ik Giel uit laat loop ik de andere kant op en wat zien ik????Een kudde rendieren en tuurlijk geen fototoestel mee.
Als ik terug ben in de camper en het Peter vertel is het dan gaan we toch kijken. Giel weer aan de riem fototoestel mee en gaan. We lopen van het geijkte pad af en klauteren over rotsblokken en lopen over een soort steppe gebied verder. Dan ziet Peter ze staan. En wat is het hier mooi jongens, tot ik mijn bril afzet en dan valt de kleur tegen. Ja ja zo manipuleer je dus de natuur gewoon een mooi kleuren lens op je camera en je hebt de mooiste kleuren die je je kunt bedenken. Nou pech voor jullie je doet het maar met de originele kleuren.
We blijven hier slapen met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen.
19-6 Zo dat is ff een mooie afsluiter van de Vildmarksvagen. De route zelf was niet zo heel bijzonder meer en de weg naar Hallingsafallet 29 kilometer onverhard met allerlei kuilen en butsen maar als dit de moeite niet waard is weet ik het niet meer, zeker toen de zon ook nog door komt en we getrakteerd worden op twee regenbogen. Alleen weer zo jammer hè dat je dan bij geen van de twee bogen die pot goud ziet staan.
We rijden de route niet helemaal uit en zetten de navigatie op Oslo met de snel, tolwegen en veerboten uit, mij benieuwen hoe we moeten rijden.
Geweldig zijn we van de ene camperplek weggegaan om dat het daar te lawaaiig was, staan we al een poosje staan komen er 2 grote grasmaaiers aan en een grote zandwagen met aanhanger aan. En alles met zwaailichten. Lekker rustig plekje Peet hahahah.
20-6 Zie zo water getankt en wc’s geleegd nu verder op de E6. En dan zien we toch aan onze rechterhand één of ander Amerikaanse winkel. Dat moeten we zien. Mmmmm vreemd gedoe hier zeg. Staan er in een nieuw gebouwd deel 3 mooie Amerikaanse auto,s maar daar kun je niet in want daar is nog iemand bezig om het gebouw af te maken. Dan lopen we naar een ander pand, daar staan ouwe benzine pompen en alles in country style afgemaakt maar ook dicht.
Dan een beetje weggemoffeld hangt er een bordje met, Yes we are open! En owww dan zie ik een tuinset staan buiten wel zo gaaf, DIE WIL IK OOK!!!
Wij naar binnen en de hal is top, lekker sfeertje uit de jaren 50. Dan lopen we door en blijven verbaasd staan. Wat is dat nou??? Kaarsen, kaarsen, kaarsen en nog eens kaarsen. Blijkt dus een kaarsenfabriek te zijn. Er staan mooie tussen maar nou niet onze smaak.
Kijk een trap naar boven, we zijn benieuwd er staat museum op het bordje. Owwww maar dit is toch leuk. Zoveel uit onze jeugd en Amerikaans getint.
Geweldig hoe krijg je het bij elkaar gesprokkeld. En dan de ruimte waar je straks , want ook hier is het nog niet helemaal af, wat kunt eten. Yes terug naar Grease.
En eindelijk staat er buiten een eland dus nu op de foto. Oke wel van kunststof maar terug gaan naar huis zonder eland op de foto kan ook niet.
Foto’s
3 Reacties
-
Francien kruijs:9 juli 2019Wat maken jullie mooie plaatjes maar iedere keer die muggen hè en wie heeft nu die laatste begraven in dat uit gestorven stadje ? Nog een goede reis verder 🚌
-
Ruud:9 juli 2019Leuk verhaal en toch een eland mee naar huis
-
Frans en lydia:10 juli 2019Ziet er mooi uit allemaal, geniet van Jullie reis groetjes.