Weer in Noorwegen

21-6  Maaike is jarig en wat doe je dan, ja klopt die bel je dan even om haar te feliciteren. AL pratend koen we er achter dat ze alweer 20 jaar bij ons is. Mensen lief wat gaat de tijd snel.

Verder een leuke maar geen spectaculaire rit en nu staan we in Alvdal op een niet zo gezellige plek maar je kunt hier douche en er is internet. Hopelijk werkt dat want dan kan ik weer wat online gaan zetten.

Gatverdamme lijkt wel of er een satelliet boven ons hangt en iedere keer als we net een beetje droog weer met zonnetje hebben het een seintje geeft van, O nee geen zon voor de van Deventers dus hup daar komt weer een bui naar beneden. Ik ga Noorwegen veranderen in Noorregen 3 dagen terug en 2 dagen alweer regen en dat terwijl er thuis een hitte golf aankomt :(

Hoeveel pech kun je hebben, internet is ook hier dus waardeloos, en als je hier wilt douche heb je lieslaarzen nodig om niet in de haren van je voorgangers te staan.

De ballen we gaan.

En dan rijd je 50 kilometer verder richting Stor Eluda en wat staat er? Een giga chromen eland van 10 meter hoog en nog en leuke plek ook. Bos er achter Giel ook blij.

Kijk nou weer een suffie ( selfies lukt dus nooit) van ons drieën in de buik van de eland

21-6 Nou toen we vanochtend op stonden waren we niet zo blij. Wat een gedoe zeg vannacht. Auto’s die af en aan rijden kletsende mensen naast de camper die je ook niet eens kunt verstaan, ook zo irritant he weet je weer niet waar het over gaat, en dan nog ergens een trein die fluitend langs rijdt.

Hoe kan het , nu al een paddenstoel. Maar steekt wel mooi af tegen het rendiemos

Dus nee geen twee nachten blijven. We gaan verder, en wat is dat toch leuk he als je alle opties van de navigatie uit zet, je komt op zulke mooie plekken terecht. Ja ja ik weet het je rijdt wat meer kilometers maar dat is toch altijd leuker dan een één tonige rechte weg. En ach tis maar 100 kilometer meer om naar Oslo te komen. Als we onderweg stoppen om een boterhammetje te eten zien we mensen op stoeltjes langs de kant van de weg zitten. Huh nee toch, doen ze hier nog aan berm toerisme? Jongens kom op zover lopen ze hier toch niet achter? Ahhhh kijk er is een wielerwedstrijd, ze zitten hier om aan te moedigen, Nou als we zien wat er voor file achter de wielrijders hangt ontmoedigd dat ons weer om al weg te gaan dus we wachten maar even en Peter gaat ook maar zitten klappen als er een wielrennen langs komt. Ach ja zo kom je ook je dag door. En het is , hoera , mooi weer.

He he de meute is voor bij en ook de laatste file opgelost, we kunnen verder. Na anderhalf uur kijken we voor een camper plek en we rijden het stadje Jevnaker in. Wat een gezelligheid hier. We vinden een plekje en wat een uitzicht weer. We zijn benieuwd hoe het hier gaat vannacht met de midzomernachtfeesten.

23-6 Nou jongens wat een belevenis zo'n midzomernacht. Nergens zo rustig geslapen als hier. Niks maar dan ook niks gehoord,gezien, gebeurt.

Verder heerlijk op ons gemakkie verder nog 79 kilometer naar Oslo. En dan komen we Honefoss en daar is me der toch een mooie waterpartij. Ho ho ff stoppen Peet en als we daar een parkeerplaats opdraaien kunnen we gelijk water lozen en de wc legen. O o wat een gelukkie weer. 

Nee zit geen verdieping onder ook niet weggezakt,alleen geveltjes die wel dienen als winkel.

Verder weinig te doen echt zondag.

En weer komen we over die leuke kleine weggetjes waar het zo stil is dat zelfs de kippen hun kop houden.

Hoe meer we in de buurt van Oslo komen hoe drukker het wordt maar geen kippen meer te bekennen zijn.

Dan rijden we Oslo in en zien we ergens een enorme skispringschans boven de stad uitsteken.

O ja de Olympische spelen waren hier 66 jaar geleden. We rijden er zelfs langs en het is me der toch steil. Stelletje mafkezen om daar vanaf te gaan.

Via een kronkelweg met zelfs wat haarspeld bochten klimmen we langzaam omhoog en komen we bij de camperplek aan en die is niet slecht. En ....................voor het eerst in al die tijd staan er zelfs 12 andere Nederlanders.

Na een bakkie gaan we de omgeving verkennen en komen we bij het somer en vinterdorp aan.

Zomers een groot klim en klauterparadijs en ‘s winters ski en langlaufen en sleeën en sneeuwballen gooi wedstijd houden,

24-6 Allemensen wat was het hier stil vannacht, je kon, als ze er waren, hier zelfs een mug een scheet horen laten. Maar er zijn hier geen muggen dus konden we ook niet horen of ze een scheet lieten.

Laat ik Giel uit en loop een grindpad op en kom dan zomaar bij een trein perron uit waarmee je naar Oslo kunt. Maar dat doe n we niet nee we gaan boodschappen doen. En weet je wat nu wat de voor en nadelen zijn van hoog staan? Voordeel is dat je een prachtig uitzicht hebt over Oslo en je loopt makkelijk naar beneden. Nadeel is dat je je de tandjes omhoog moet lopen,, en dat is niet zo heel erg als het een klein stukje is maar in dit geval is het 4,5 km constant omhoog. En dan ook nog met bochten. En dan ook nog met boodschappen.

Gelukkig zijn we wel zo slim om op de heenweg naar de supermarkt de staafkerk van Holmenkollen te gaan bekijken. En zo simpel maar mooi door al het houtsnijwerk, een verademing als je het vergelijkt met al de pracht en praal en overbodige bling bling van de kerken die we in Spanje hebben gezien.

Dan aan de overkant een, denken wij, uitkijktoren over Oslo, maar het blijkt een uitkijktoren te zijn over een skischansspringschool, onthouden mooi woord voor galgje, en zo leuk om te zien hoe kinderen dit leren. Kijk maar bij de video's

En dan de schans van de Olympische spelen, daar hebben ze nu een springtoren van gemaakt. We blijven kijken maar krijgen de indruk dat degen die boven staat om te springen het toch wel heel erg eng vind en lopen na een tijdje maar weer dooor. Als we beneden bij Rema 1000 zijn haal ik eerst water twee ijsjes en broodjes. O shit het is water met bubbeltjes en Giel kijkt me aan met een blik, das niet lekker dat is een raar gevoel op mijn tong, drink dat zelf maar op. Sorry kerel staat er alleen in het Noors en dat ka ik toch niet zo goed lezen. Zoo dorst gelest en maag gevuld nu de rest van de boodschappen doen.

En dan terug jongens, wat een kuitenbijter, we zien ineens een klein paadje omhooglopen als we dat nou nemen, denken we hard op dan snijden we wel de bocht af. We doen het maar, maar man o man dat klote paadje gaat me der toch steil omhoog, of omlaag net hoe je loopt uiteraard. Hijgend en piepend staan we dan eindelijk boven, maar niet bij de weg die we in gedachten hebben. We houden maar links aan en komen dan bij de weg. Krijg nou wat ook al bijna bij de skischans en het kerkje. Kijk dat gaat dan toch lekker, ff wat drinken en verder met de hele handel. Dan zien we weer een pad wat parallel loopt met de weg. Is dat niet, ja zou kunnen, zullen we die dan maar, ja is goed, zal ik het aan die meneer vragen, ja doe maar. En ja hoor het is het pad wat naar het restaurant loopt. Nog zo'n 400 meter, maar wat voor pad verteld hij er niet bij de klojo. Mijn hemel het is een mountainbike pad!!

Maar we hebben het gered en na 2 uur lopen, stijgen, buffelen en zweten zijn we terug.

Dik 12kilometer gedaald en geklauterd. Giel ligt gelijk uitgevloerd op het gras en ik ben trots op mijn vent dat hij dit voor elkaar heeft gekregen, wie had dit 3 jaar gelden kunnen bedenken.