Anders dan verwacht 2017 9

15-7  De nav. stuurt ons over leuke wegen en we hebben besloten dat als we een leuke stad of omgeving vinden we gaan kijken of er ook een camperplek is. Vandaar dat we nu zo maar ineens in Kulmbach staan, maakt niet uit want achter ons op de grote parkeer plaats begint om één uur een grote kofferbank markt. En dat werd niet vermeld op de app. das puur toeval.

18-7 Al drie dagen op dezelfde plek, dat wil wat zeggen toch. De eerste dag hebben we het stadje verkend en dat is me der toch leuk.

De tweede dag een heel groot winkel centrum ontdekt met een supermarkt waar de Makro of Sligro niet aan onderdoen. En ook nog naar boven gelopen omdat daar boven op de heuvel, inderdaad daar waar alle kastelen staan, het kasteel Plassenburg ligt.  Sommige stukken zijn zo steil dat we soms moeite hadden om er tegen op te lopen.    Op de terugweg bleek het dus zo'n tweeëntwintig graden te zijn. Gek he dat we het steil vonden.  Maar goed dus boven op de berg rondgeslenterd en van het uitzicht genoten. En ja als je niet weet wat er allemaal te doen is en ook nergens info of een kassa terug vind waar wel borden van staat bij de ingang, blijft er weinig over dan alleen het hele mooie uitzicht. Later terug bij de camper horen we dat er een tin museum is met allemaal tinnen soldaatjes. Misschien dat we straks de bus nog pakken om het te gaan bekijken.

Vandaag eerst tijd voor een wasje. Nadat het wasje hangt gaan we heel stoer gewoon weer naar de top, lopen, klauteren en zweten. We nemen nu alleen de andere weg die beduidend korter is, hoewel er op de borden, als we al een heel eind gelopen hebben, nog steeds 800meter word aangegeven. We zijn benieuwd wat we gisteren hebben gelopen. We kwamen toen ook aan de achterkant van het kasteel uit en nu netjes aan de voorkant. De info en kaart verkoop gevondenen voor de prijs hoef je het niet te laten, zeven euro per persoon en dan heb je het tin museum, landschap museum en de rondleiding. Er zit alleen een maar aan Giel mag niet mee, dus die zet ik vast aan een poot van een vitrine kast en zet een bakje water bij hem neer. Als we buiten lopen horen we hem een paar keer blaffen en dan is het stil. Wat ze met hem gedaan hebben weet ik niet dat zien we wel als we terug komen.

Dan komen we in het museum en alles wat we verwacht hadden maar dit niet. Flinter dunne poppetjes, beestje , karretjes etc. Oké leuk opgesteld in veldslagen, hoewel waren de veldslagen vroeger zo leuk?? 

Dan zien we een deur met Afrika er op, die doen we open, tis trouwens een prachtige deur met koperen beplating en ook heel zwaar, en komen na vier treetjes afgedaald te zijn, bij de landschappen. Mmm oke tis weer allemaal heel mooi neergezet. Eigenlijk een enorm piel werk als je goed kijkt, al die mensjes, vogeltjes, het gras en weet ik niet wat nog meer alles is beschildert. Ook hier de kamers weer doorgelopen en komen dan bij de tin gieter uit. Ach mens wat zielig, zit tie daar helemaal weggestopt helemaal in zijn uppie in een klein kamertje poesjes  en paardjes te gieten in een rubber vormpje. Zo simpel. Hij is in ieder geval van de straat . Na hem heel netjes te hebben bedankt, andere liepen gewoon zijn kamertje voorbij, gaan we weer richting Giel. Dat maffe beest is zo blij om ons te zien als of we de hele dag weggeweest zijn.

Dan maar eerst iets drinken, Peter wil zowaar een biertje en ik thee, laat nou het thee apparaat stuk zijn. Oke dan twee zwarte biertjes, nou tjes, tzijn flinke jongens van een halve liter,. En dan schenk ik het nog verkeerd in ook, veel te veel schuim weinig heel weinig bier bluuu en ik lust geen schuim.

Al klotsend van het bier loop ik even later naar de andere ingang voor de rond leiding. Peter blijft bij Giel.

Vreemd ik kan gelijk doorlopen en er wordt verteld dat aan de rechterkant kop telefoons hangen snap het niet helemaal maar ik ben benieuwd. Nou helemaal geen rondleiding dus he echt niet en die kop telefoon heb ik een eind van mijn oren afgehouden omdat die vies en versleten waren en tuurlijk alleen maar in het Duits te beluisteren wel drie minuten lang. En als je het dan heel goed wilt doen mag je het aan de andere kant nog een keer overdoen voor het vervolg verhaal. Nou wat denk jezelf, egnie.

Ik loop verder en snap geen reet wat er hier allemaal staat, Het heeft niks maar dan ook niks met het kasteel te maken. Er staan oude telefoontoestellen met een oude centrale. Twee zogenaamde ingerichte woonkamers, maar niet van uit die tijd.  Prachtig zilverwerk achter glas. En als ik dan een deur uit wil gaat het alarm was dus de verkeerde deur. Ik weet niet hoe snel ik weer naar beneden moet en binnen een poep en een scheet sta ik weer naast Peter.

De zonnewijzer werkt in ieder geval goed, maar omdat dat als "normaal "denkende mensen de tijd weer eens moeten manipuleren is er een uur verschil. 

We gaan terug een ijsje eten. Omdat we helemaal zijn vergeten dat we het museum hebben betaald komen we, als we al besteld hebben er achter dat er nog wel heel weinig in de knip zit. Maar een beetje hoofd rekenen gokken denken we dat we het wel redden. En als ik mijn tosti en thee en Giel zijn bolletje ijs op hebben is er voor Peter nog steeds niks. Kijk dan heb je meer dan genoeg en hou je nog geld over ook hahahahahaa Maar niet lang hoor want Peter en geen ijs dat past niet. Dus bij het volgende tentje worden er dan ook snel vier bollen ijs met slagroom gekocht. Later bij de camper besluiten we dat we morgen naar het bier en brood museum gaan, tis mooi geweest voor vandaag.