Nog even naar de zon 4

25-10 Peter heeft vandaag zijn dag niet. Alles loopt hem tegen. Eerst besluit hij om een dag eerder weg te gaan dan het plan was, hadden we dat nou maar niet gedaan. Als we de vuilwater tank en de wc willen legen zitten zijn sleutels klem, dan staan we ver van de schoon water kraan af, maar dat lukt dan weer net wel, en als we zover zijn en Peter doet de deur van de camper open schiet Giel er weer uit en peert hem er van door. Peter roepen maar dat beest heeft zoiets van an me nooit niet, ik ga dat eind niet meer in de auto zitten.  Peter, logisch boos, roept mij dat ik achter Giel aan moet, maar als ik één ding gleerd heb is het wel om niet achter een hond aan te rennen. Dus heel rustig stap ik uit de camper en roep Giel. Pjoei hij stopt ,kijkt om en gelijk kan een fransman zijn halsband pakken. Zucht ook weer opgelost. 

Dan rijden we richting Cullera via een leuke binnenweg.  Maar op de een of andere manier lijkt wel het of de navigatie de ingevoerde camper gegevens kwijt is want die stuurt ons echt op de gekste weggetjes waar je niet eens wilt fietsen. Dan komen we uit eindelijk op een wat redelijker weggetje uit staan we voor een tunneltje waar we niet onder door kunnen. Niks aan de hand we rijden gewoon, nou ja gewoon,  ik blijf het een kunst vinden dat je op zo,n smal weggetje met bochten achteruit kunt rijden en tuurlijk, nooit staat er dan een auto achter je behalve dit keer.  Goed ook gehad, dan het weggetje boven over nemen komen we vast wel weer goed uit. Nou wat denk je zelf.................. Weer zo,n laag tunneltje, maar nu kan hij keren en hoeft gelukkig niet achteruit terug te rijden. 

 Zo bij de  rotonde kunnen we gewoon verder tot we de de weg worden afgestuurd en via een  vent weg er even later weer op komen. Beetje poppetje poppetje. Even later moeten we er weer af en worden, wel heel leuk, door dorpje en stadjes heen gestuurd.

En ach Peter vind het leuk om door kleine straatjes te rijden, nou dan kan hij het krijgen ook. Alleen de brug waar de navigatie ons heen stuurt die nemen we maar niet. Daar staat een bord bij < 2,5 ton. Lijkt ons niet verstandig om dan met dik 4 ton daar over heen te rijden. Dus weer kronkelend een andere weg zoeken om daar weer uit te komen. 

Het verbaasd ons dat we ineens heel veel mensen op straat zien, dat zien we anders nooit zoveel en we hebben geen idee hoe dat nou komt. Zal wel goed zijn. 

Zig zaggend rijden we door smalle straatjes en staan dan vast achter een bus, daar wil Peter achter vandaan , kijkt in zijn spiegel en stuurt naar links, BOEM is het ineens, Tja daar wilde dus net op dat moment een auto ons passeren, en dat gaat niet he als de ruimte te klein wordt. Ach mannetje van de andere auto helemaal overstuur en wij maar zeggen rij maar door we volgen je wel. He he hij snapt het. Stukje verder op stopt hij en wij netjes achter hem. We bekijken de schade uuuhhh wij hebben een nieuwe stripping, maar zijn BMW, ja ja voor minder gaan we niet, ziet er aan de linker kant toch niet helemaal standaard meer uit.  Maar goed dat ik heel wat schade formulieren vroeger voor het werk heb ik mogen vullen dus weet ik de jongen te vertellen hoe hij het moet doen. Maar ach hij is zo geschrokken dat hij twee schade formulieren verkeerd invult en vraagt of we het  goed vinden als hij de politie er bij laat komen. Hierdoor komen we er achter waarom het hier zo druk is. We zitten midden in Valencia!  Als we de papieren er bij pakken blijkt dat we geen geldige groen kaart bij ons hebben. Hoera lang leven de telefoon en mail. We bellen met de verzekering en die mailen gelijk de groene kaart door. Zo ook weer opgelost.  Als alles geregeld is mogen we onder politie begeleiding  over een voetgangerspassage tussen twee zitbanken door de weg weer op, en uiteindelijk moeten we dan toch weer de straat door waar we de aanrijding hadden. 

Phoe phoe eindelijk komen we dan in Cullera aan en gaan op zoek naar Andre en Els. Nou ga die hier maar eens zoeken. We vinden ze uiteindelijk op het strand. Ja maar, is het eerste wat ze zeggen, je zou toch laten weten wanneer jullie zouden komen. Ja klopt maar we zijn eerder weggegaan dan we van plan waren, zeggen we , hoewel dat achteraf misschien niet zo slim was. 

26-10 Peter heeft gisteren nog een heleboel van de nieuwe stripping er af kunnen krijgen, goed he zo,n camper die is zo sterk als een os, daar kan een moderne camper niet aan tippen.  Verder niet een zoveel gedaan, eerst op de fiets naar de Consum boodschappen gehaald en toen met Els en André naar de chinees en dat is dan gelijk een mooi tippeltje voor Giel. Werd alleen voor GIel een iets kleiner tippeltje dan we voor ogen hadden, want als Peter klaar is bij de chinees zie ik leuke bikini,s hangen toch ff passen en Els blijf bij me. Twee zien er meer dan één, en ze vertelde dat zijzelf bij de andere chinees haar bikini had gekocht. Als we even later buiten komen zitten de heren als gezellig verder op achter een biertje. We lopen er naar toe en zeggen dat we nog even naar de ander chinees gaan. Nee eerlijk is eerlijk ze keken niet van ojee dat wordt wat. Maar voor zowel Els als voor mij heel erg eng, we hebben echt de hele winkel door geneusd, maar gaan met niks de deur uit. Beetje frustrerend hoor in een chinese winkel bikini's passen, in de een zou maat xxxl net passen en in de andere in maat 44 te klein. Nou ja zo hou je wel geld in de knip. Terug bij de mannen willen wij ook wel wat drinken en dat doen we uiteraard. Als ik ga bestellen zie ik Mary Brisard op de plank staan, buiten vertel ik dat aan Peter en we vertellen dat dit erg lekker is. Bij het tweede rondje nemen Els en ik een mix van Mary Brisard en cola. Vrouwtje achter de bar kijk ons aan zo van whaat? Echt waar? Mary Brisard met cola? Ja dat willen we.  Ze staat te rillen alsof ze het koud heeft, mens je weet niet half hoe lekker het is. Als Els een slokje neemt kijkt ze me aan en zegt, ik mag niet vloeken maar g......, vul maar in, wat is dit lekker. Even later lopen we naar de Mercadona waar ze een fles Mary haalt, ik neem een goedkopere versie om uit te proberen hoe die in de cola is en zie hazelnoot likeur staan dus die gaat ook mee. 

Later bij de camper neem ik voor het eten nog even een duik in zee, Peter blijft achter die heeft geen zin. Al met al weer een heerlijke dag achter de rug. 

28-10 Vanavond samen met Els en André bij het motor tapas café iets gedronken en jongens wat is dat daar leuk. Rondom staan er race motoren en overal zie je helmen op de planken staan. De koffie is er lekker maar de baco niet echt Spaans goedkoop blijkt achteraf. Nou  ja het was gezellig en zelfs Max Verstappen heeft de race gewonnen. 

30-10 tis nou niet echt het weer waarvoor we gekomen zijn, niet dat het nou met bakken uit de hemel komt maar wel van dat weer waardoor je binnen gezellig gaat zitten klooien en ideeën opdoet. Die zijn dus ontstaan en Peter kan als we thuis komen weer even aan de gang.  Verder gezellig een borrel wezen doen bij Els en André. Tot we terug in de camper kwamen, ik ietsjes later dan Peter en moet dan ineens heel erg nodig, uiteraard zit hij dan net op de pot. Peeeeet opschieten roep ik ik pies bijna in mijn broek. Ja nou uhhh ik zit ook net roep hij terug. Afknijpen die handel anders red ik het niet gil ik hem toe . Hij afknijpen en dan boven de gootsteen verder lozen en ik helaas pindakaas net te laat zak gillend van het lachen op de pot. Mooi weer dat is weer broek voor de was.