Deel 2

5-3 Op tijd gaan rijden en echt alles zit mee zodat we op half twee al in Rozoy-sur-serre staan. Eerst twijfelen we of we verder zullen gaan, maar tis zo een leuk stekkie tussen de kraaiende hanen, kakel kippen en uitzicht op de schapen dat we maar blijven. 

6-3 Wonder boven wonder niet wakker geworden van het hanen gekraai of gebeier van de kerkklok. Goed geïsoleerde camper hebben we toch!         Ja er is echt meer goed aan dan alleen het gesodemieter met water , hij mag nog steeds blijven.

En dan de hele weg naar Auxerre weer last gehad van nattigheid maar nu van boven. In Auxerre vinden we een plekje helaas niet langs de Yonne maar ach tis maar voor één nachtje. 

7-3 Zo er is echt geen fluit aan een snelweg. Maar het woord zegt het al snel weg  dus vandaag lekker opgeschoten. Na vierhonderdvierentwintig km staan we in Saint Chely d'Apcher waar we natuurlijk eerst de verkeerde afslag nemen en dan door wel zo'n smal straatje moeten dat er aan weerskanten van de spiegels net anderhalve centimeter ruimte is maar we komen er weer zonder mankementen uit. 

8-3 Beetje schuin geslapen , maar ik ben er achter dat als je slaapt je daar geen erg in hebt. Well dat als je vroeg naar bed gaat, want het is hier echt koud 🥶de sneeuw ligt hier gewoon nog in de straten, dat je ook weer vroeg wakker bent wat dan weer inhoud dat je vroeg gaat rijden. 

We rijden richting Millau en worden dan de bergen in gestuurd maar moeten ook tanken, en om met weinig brandstof de bergen in te gaan lijkt ons geen slimme optie. Dus op zoek naar een benzine pomp. In het stadje net voor je bergen ingaat kunnen we niets vinden, dan maar vragen en blijkt dat we naar Millau moeten. Na zestien kilometer vinden we er inderdaad eentje en met volle tank, wat echt nodig was, rijden we op de navigatie weer weg. Echt ik heb de hoogte, breedte en lengte ingevuld maar ze stuurt ons door straatjes  met bochten en klimmend dat we zoiets hebben van hellup waar gaan we heen, en als er dan net na een bocht een auto olie staat af te leveren is het gewoon wachten.  Soms heb ik het idee dat er na de lockdown alles sneller en gehaaster moet, nergens meer tijd voor en geduld ver te zoeken. Als we verder kunnen wordt de weg gelukkig wat breder en komen we uit op een doorgaande weg. En dan is het ineens ..................over tweehonderd meter heeft u de bestemming bereikt. Bestemming bereikt??? Hoezo dan.  Oooooo zegt Peter , ik had op de navigatie een tankstation opgezocht en daar staat hij nog op.  Ik kijk hem aan en we schieten alle twee in de lach.😂 Nou ja het klopt in ieder geval er stat een tankstation. Al giechelend draaien we en met de goede ingestelde coördinaten rijden we verder. Het schiet lekker op na driehonderd achtenveertig kilometer  staan we later dan we dachten,  maar ja als je en in een file terecht komt en moet zoeken voor een benzine pomp en dan nog een keer naar een andere pomp word gezet word het later dan je gehoopt had, in Peralada. We zijn er als eens eerder geweest  maar toen was het zo vreselijk koud en nu komt het met bakken uit de hemel, dus ook uitnodigend om het stadje te gaan bezoeken. 

9-3 Onderweg zeg ik tegen Peet nou heb je de wateroverlast binnen zo goed opgelost kun je dat buiten ook niet doen? Heerlijk oenig kijkt hij me aan, bedoel je? vraagt hij. Nou kijk ff naar buiten vanaf dat we weg zijn regent het  kun je daar niets aan doen zeg ik.

10-3 Jaaaaaa zelfs in zijn slaap is het gelukt tis droog al we opstaan.

!6-3 En nu die grijze massa gaan gebruiken, wat hebben we de afgelopen🤔 dagen gedaan. Vanaf Peralada zijn we naar L'Aldea gereden daar zouden Wim en Corrie heen gaan hadden ze doorgegeven, dus bij kleppen dan altijd leuk. Komen we er aan geen Wim geen Corry geen camper, mat andere woorden ze zijn er niet. We slapen er een nachtje en gaan dan maar door . Als ik ze app blijken ze iets verder op te staan ze hadden gehoord dat het in L'Aldea erg modderig zou zijn.......... nou heel eerlijk , geen modder gezien. 

We rijden  nu de snelwegen uit, heerlijk weer door kleine dorpjes met heeeel veeeel hobbels en rotondes  en als je dat gehad hebt ga je de bergeb in met heeeel veel bochten werk. Peter krijgt zijn spierballen er van terug😁.

We komen uit in Godelleta waar we een huis hebben gezien. Tja hoe dan verder, ach kan mij het schelen ik bel gewoon de makelaaren zie het dan wel. Krijg nou wat er word gewoon in het Nederlands opgenomen! Zo das ff makkelijk en ze kan nog komen ok. Met een kwartiertje is ze er en we stappen in. En dan weet ze even niet meer hoe ze moet rijden en rijd verkeerd 🤭lijkt ons wel. Uit eindelijk komen we er maar allemachtig wat een project is dit. Trek daar maar tien tot vijftien jaar voor uit als je het naar je zijn wilt hebben, en dan heb je het huis misschien naar je zien maar het uitzicht kun je niet veranderen. Je kijkt hier tegen een lelijk blauw gebouw aan met er naast een benzinestation , ja ik weet het hoeven we die niet te zoeken maar ik hoef er ook niet op uit te kijken, en een of andere winkel. Nee bedankt deze maar niet.

Dan door naar Montroy daar hebben we ook iets gezien wat we leuk vinden. We rijden Montroy in maar kunnen er geen geschikte parkeerplek vinden dan wat verder de stad zelf in en wat zijn dat hier een pipo straatjes, zo smal en bochtig dat zelfs Peter zich afvraagt of het wel lukt. Nou dat doet het wel, maar via Park 4 Night gevonden lukt niet. Dat is weer zo een pad vol met gaten kuilen en zand dat gaan we niet doen. Dan terug Montroy in. Ja er zijn drie wegen als je er via de kant waar wij zitten in kunt, maar links en rechts mag je niet in en rechtdoor moet je na vijftig meter een haakse bocht naar links nemen wat niet gaat lukken. Met andere woorden we komen op deze manier Montroy niet in. In zijn achteruit terug en dan maar de geasfalteerde weg nemen die we gezien hebben.  Navigatie weer ingesteld en dan valt mijn bek open. Whaaaat zesentachtig kilometer om weer bij Montroy te komen?? Dacht het niet dat komt dan nog wel een keer. Ik vind dan een plekje in Chiva waar we kunnen slapen. 

En dat is een top plek mooi uitzicht

en heerlijk rustig, zelfs de politie komt voorbij.  'S ochtend als ik Giel uitlaat , heerlijk weer in korte broek en gewoon op slippertjes kom ik langs een gedenk plaats van een kind, zo ontzettend mooi gedaan en  dat verwacht je hier helemaal niet omdat het heel erg afgelegen is. 

Van Chiva rijden we naar Ontinyent

daar gaan we morgen een bakkie doen bij Rene en Marion die we al jaren niet hebben gezien en hier inmiddels al weer twee jaar wonen. Maar we hebben hier ook een huis gezien wat ons aansprak. Dus lopend naar de makelaar , waar van we het vermoeden hebben dat deze dicht in met oog op de siësta,  maar dan weten we in ieder geval waar die zit en wat ze nog meer te bieden hebben. Staan we er huizen te bekijken zien we dat de deur open staat. Nee he zal toch niet?? Dus gewoon naar binnen, blijkt de schoonmaakster er aan het werk te zijn en verder niemand. Om half vijf weer open zegt ze. Oke dan komen we om half vijf weer terug. 

Terug in de camper gaat de telefoon, Patrick onze aankoopmakelaar en begeleider in dit traject belt met de mededeling dat het huis wat onze eerste voorkeur had net verkocht is. Balen maar we hebben in die buurt nog een mooi huis gezien dus geven dit gelijk door. 

Om half vijf weer terug naar deze makelaar en dan blijkt het huis maar vijfentachtig vierkante meter te zijn en dat met woonkamer keuken en vier slaapkamers. Gaat het ook niet worden dus. We laten onze wensen achter en gaan terug naar de camper. 

Vanochtend eerst Marion geappt met de vraag of we al mochten komen, tuurlijk mocht dat. Wat hebben die een mooi huis maar als je zo hoort er ook erg veel aan gedaan en dat is ook te zien. Heerlijk zitten kletsen over alles en nog wat en dan vallen de jaren dat je elkaar niet gezien hebt gewoon weg. 

En dan weer terug naar ons slaaplekje daar morgen door naar Murcia.

We hebben op achttien maart een afspraak voor het andere huis in de buurt van Almeria.

En dan sta je in Murcia en bekijk je het huis nog een s heel goed en de beschrijving heel kritisch en vind je het huis nog steeds heel mooi maar kom je er achter dat de vijfhonderd meter grond alleen de tuin blijkt te zijn en geen extra grond wat we dachten en om nu de camper en die van familie en vrienden in een mooie aangelegde tuin neer te zetten met een via een klein loop poortje is ook weer niet handig. Nee gaan we niet doen.

Gadver wat een stel verwende kloojoos lijken we zo , maar beter zo goed kijken dan overhaaste beslissingen nemen. Dus deze bezichtiging geannuleerd en aan Patrick gevraagd of hij mee wil zoeken en dat doet hij. We zijn benieuwd wat er allemaal uit komt.