Deel 6

26-12 Weer naar de kerst show geweest en het was top! Wel heel erg druk maar ook heel erg gezellig. Na ruim 15 minuten was de show over

en lopen we met zijn 4en over de kerstmarkt. Eigenlijk heel raar , geen glühwein of braadworst te bekennen en hier gewoon zonder jas zonder dat je vernikkeld van de kou. Nee gewoon 18 graden.

  Dan door de straat van de lichtbogen lopen we richting een plein, er staan links en rechts levende standbeelden waarvan de tennisser ons meeste aandacht en respect krijgt. Alles doet hij op één been. Dan komen we bij een plein uit wat wel zo ongelofelijk gezellig druk is dat we daar een bakkie moeten doen. De mannen zitten er al en Sandra en ik schuiven aan. We zitten en zitten maar er komt niemand, dan maar naar binnen en daar is het druk. We wachten tot we aan de beurt zijn maar ook dat duurt lang.  Maar dan  twijfelen we of we hier goed staan. Is het nou een bakker, een banketbakker of kun je hier nou ook koffie bestellen. Ach gewoon afwachten er staan tenslotte tafeltjes buiten die er bij horen. Dan komt Ger eraan en vraagt of we een nummertje hebben, nummertje? Nou nee, hij geeft ons er eentje en het is nummer 57 en de automaat staan op 32 dat wordt wachten. Gelukkig zijn veel mensen weggelopen en al met al zijn we redelijk snel aan de beurt. En ja we kunnen koffie bestellen. Heerlijk bakkie met echte Spaanse muziek,  knetterhard , op de achtergrond.

Om 22.30 zijn we weer thuis en ik moet zeggen het waren twee hele gezellige kerstdagen.

28-12 Gisteren nog heerlijk in het zonnetje gezeten en vanochtend toch maar met zijn 4en richting Alqueara gegaan, er is daar een natuurpark wat volgens Sandra erg mooi is.  Als we er zijn gaan San en ik met een busje verder omhoog de berg op en de mannen blijven met de honden bij de camper. 

We lopen nou ja tis af en toe meer klauteren

en klimmen een route van 3 km en we genieten, wat is het hier mooi en apart. Allemaal rotsformaties die iedere keer weer totaal anders zijn

. Sandra bedankt zonder jou waren we er waarschijnlijk niet achter gekomen.

Als we na dik 3,5 uur terug komen geven we aan dat er boven plek is om te overnachten en dat doen we dan ook. Morgen gaan we de andere route lopen in de hoop dan ook de berggeiten te zien. Ik heb er nu al zin in. 

Die hebben we dus gelopen, maar eerst de berggeiten die Sandra heeft gezien toen ze Chico uit liet. Dus een ander pad op en ook hier weer totaal anders dan wat we gisteren hebben gezien. En ja hoor daar staan de berggeiten. Wat mooi en even later staan ze op nog geen 50 meter afstand. Deze route bewaren voor een ander keer, mooi excuus om terug te komen.  We gaan terug naar de route die we willen lopen, maar gaan eerst even naar het winkeltje om een plattegrond te kopen. Nou die is zo onduidelijk dat we het maar laten liggen, we volgen gewoon de paaltjes dan komen we er ook. We merken wel dat het een stuk minder soepel gaat dan gisteren, maar we zijn flinke meiden dus we gaan gewoon door.  

                                                                                                               Het is duidelijk een stuk kleiner rondje dan gisteren en zijn naar ons gevoel ook zo weer  terug, maar dan is Peter er niet. Volgens Ger is hij net weg. Dus hoppa weer in de beentjes en achter Peter aan. Maar als ik het pad oploop wat Sandra en ik vanochtend hebben gelopen zie ik helemaal niks, ik fluit, roep, maar geen sjoege, niet van Peter en ook niet van Giel dan maar weer terug. Er staat zo'n koude rot wind die overal door heen gaat dat ik de camper wel in wil maar daar zit het slot voor. Later blijkt deze niet op slot te zitten :). Dan komt Sandra met Chico aan lopen en ach met zijn drieën loopt het toch weer gezelliger dus we gaan maar weer. op pad en als we een eindje lopen komen Peter en Giel er aan.  

We rijden met zijn vieren naar Antequera we hebben water nodig, even later rijden we een stukje terug naar een mooie camperplek in het zonnetje die we gezien hebben. Het zonnetje is er maar de wind ook. Iets verder op is een restaurant waar we wat gaan eten, de honden gaan mee en kunnen helaas niet binnen zitten. Het eten smaakt goed, het zonnetje schijnt maar de wind wint. Die wordt alleen maar kouder. We besluiten om terug te gaan naar Malaga.                                                                                          

Als we achter ze aan rijden

worden wij, zij niet, terug gewezen. Later horen we van Sandra en Ger dat het heel erg smal en steil naar beneden liep met een haakse bocht en zij al met de achterkant van de camper de grond raakten. Gelukkig hebben ze er wieltjes onder laten zetten zodat het chassis geen opdonder krijgt.  wij nemen dan maar dezelfde weg als op de heenweg en na een uurtje staan we weer naast Ger en Sandra in Malaga. Het waren twee geweldige dagen in een schitterende omgeving. Bedankt Sandra en Ger hier waren wij waarschijnlijk nooit achter gekomen.

31-12 Sandra heeft een heerlijke appeltaart gebakken en ik ga maar de alternatieve oliebollen maken straks. Of te wel de 3 in de pan

. 's middags al eerst heerlijk in de zon met uiteraard de appeltaart van San en daarna de 3 in de pan en gevulde eieren  tot over half acht zitten we buiten maar dan wordt het te kil en gaan we binnen verder met wat toastjes en een heleboel gezelligheid. Nou ja gezelligheid, Ger was niet lekker maar daar was eigenlijk weinig van te merken, dus ja wel gezelligheid. En voor je het weet is het 24.00 uur. We toasten op het nieuwe jaar en gaan naar buiten. Wauw er staan zowaar mensen buiten en we zien vuurwerk. Ja dit geeft toch wel een oud en nieuw gevoel. Dan komt de Marokkaanse buurman met een schaaltje nootjes aan.  Om half twee gaan we ons bed in, maar eerst de telefoon uit je weet maar nooit welke malloot er om 4uur 's nacht belt , hé Steef ?? 

Januari begint met prachtig weer om 10.30 zitten we al heerlijk in het zonnetje och we hebben het zo slecht 's middags nog wat lekker hapjes en de heerlijke appeltaart van San. en dan komt de Marokkaanse buurman met kaas en olijven, echte olijven volgens hem, uit Marokko en zelf gemaakt. Goed ze drijven in de olie maar smaken prima. 

2-1 Ja ja tot vannacht, mijn hemel daar zit je dan om half vier op de pot met een teiltje op schoot. Wat kun je je dan beroerd voelen. Om 7.00 uur mag ik nog een keer en dan is Peter aan de beurt. Dat word geen dagje Malaga vandaag sorry Sandra. Goed begin van het nieuwe jaar zullen we maar zeggen.

Kijk wat gisteren niet kon kan vandaag gelukkig wel dus op de bus, wat een appeltje eitje blijkt te zijn, San en ik naar Malaga. We stappen uit bijna op de plek waar we ook naar lichtshow hebben gekeken lopen een straat in en zien al meteen de overdekte markt waar we voor komen.

  Tis echt een prachtig gebouw met een mooi gebrandschilderd giga groot raam. Buiten zie je de stalen constructie hoe mooi dat bewerkt is

, en binnen zien we eten staan waarvan we geen flauw benul hebben wat het is. Maar het etaleren van groente en fruit daar maken ze ware kunstwerken van.  De kathedraal laten we schieten daar is het zo waanzinnig druk dus lopen we verder door de kleine straatjes en genieten van de leuke winkeltjes. Dan komen we bij de Sacred Heart church en mogen daar wel 1 minuut naar binnen voor ze dicht gaan. Meer hebben we niet nodig maar wat we zien is mooi.

Dan weer de stad verder in en komen langs het Dali museum ook daar gaan we aan voorbij, niet alleen van de enorme drukt maar ook omdat we geen van tweeën iets aan Dali vinden. Dan kom we langs de Iglesia de San JuanBautista en wat een plafond zit daar in.

Prachtig. en die kleding wat een kunstwerk van borduursel.

Dan een bakkie doen en langzaam aan weer terug naar de camper. 

Vandaag een mindere dag, Peter en ik zitten binnen en hebben het er over dat we eigenlijk weer eens moeten wassen. dan wordt er op de deur geklopt en staat  Sandra voor de deur met een pakje in haar hand en de vraag of ik ook nog moet wassen. Jongens het moet toch niet gekker worden, we eten al bijna iedere avond hetzelfde zonder dat we het van elkaar weten maar nu ook nog het zelfde idee om te gaan wassen. Ik maak het pakje open en er zitten twee blauw witte borden in. Waarom dat  vraag ik. Nou voor de goede zorgen van de kerst en oud en nieuw. Jongens dit wordt het gaafste herinnering servies wat je je  maar kunt bedenken.  

               We lopen even later met 2 volle tassen aan het stuur en 2 in de zijtassen naar de wasserette. Het is er stil bijna allejn leeg en met een dik uurtje zijn we dan weer terug bij de mannen. Zo wordt een saaie koude dag dus toch nog nuttig gebruikt. 

5-1 Vandaag op de fiets met zijn 4en naar de rommel markt. Tis niet ver maar wel leuk om nu weer een ander deel van Malaga te zien. We zetten de fietsen op slot en lopen over de markt. Nou dit is echt geen rommelmarkt maar een hele gewone grote markt. Van Peter krijg ik een armbandje van wel €3,00 wat heel leuk bij mijn ring past. en Sandra scoort een leuke rugtas. Alle twee blij. Aan het eind van de markt is er dan toch een rommelmarkt en daar vinden we twee blauw witte bordjes. Mooi die ook binnen. Dan zijn de voetjes een beetje moe en zijn wij a

an koffie en een broodje toe.

Terug moeten we nog even naar de Carrefour, waar Sandra trouwens heeft ontdekt dat daar in de palmboom grasparkietjes nestelen,

om nog wat boodschappen te doen. Ik omdat we morgen bij Nel en Fred een bakkie gaan doen en zij net terug zijn uit Nederland en er geen erg in hebben gehad dat het morgen 3 koningen is. Ze heeft dus niks in huis. Leuk he ga je op de koffie maar moet je zelf wat mee nemen hahahah sorry Nel maar blijf het leuk viinden

Maar het was gezellig bij Nel en Fred. Leuke camping maar blijkt toch niets voor ons te zijn. Gelukkig maar dat er zo veel verschil in mensen zit. Zij willen niet meer reizen en wij willen geen maanden op dezelfde plek zitten. Sandra en Ger zijn inmiddels ook uit Malaga vertrokkenen die blijken de camperplekken die ze gevonden hadden allemaal afgekeurd te hebben. We krijgen de coördinaten van de plek, Playa del Sol Villacana, waar ze nu staan en gaan kijken hoe het daar is. Is het niks, joh der zit een stuur in de camper en dat is zo om gedraaid. Maar het is wel wat , wat een lekker plekkie zo aan het strand onder de bomen en er mogen er maar twee staan. Hoe rustig wil je het hebben.