Deel 8

4-12 Voor ons staan een stel Italianen en iedere keer als ze weg gaan, en dat is echt meerdere keren op een dag, staat hij buiten te dralen en heen en weer te lopen handen in en weer uit zijn zakken , zonnebril op zijn neus dan weer op zijn voorhoofd. En dan komt moeder de vrouw een keer naar buiten hé hé denk je ze gaan, maar nee nu gaat hij naar binnen en mag zij buiten wachten. Oké oké ik geef toe hij is iets sneller, maar toch iedere keer een aantal keren op de dag, en de dagen er na het zelfde ritueel.

6-12 Ik zal toch maar een keer een lijstje maken van de vrije dagen die ze hier in Spanje hebben dan loop ik niet weer voor Jan met de korte achternaam naar de winkels die gesloten zijn. Goed ik weet dat er allerlei officiële vrije dagen zijn, maar ook per provincie en soms zelfs per stad zitten er nog andere tussen. Dus weten is beter dan voor joker naar een dichte winkel lopen. En als het nou lekker weer is ach, maar we hebben nu al een paar dagen minder weer zelfs met regen en net veertien graden. Ja echt ik loop zelfs met jas en lange broek aan.🥶

7-12 Vraag ik aan Peter wat doen we blijven we hier staan tot maandag want dan maak ik een afspraak met de kapper. Ik zie hem denken en dan ineens, nee we gaan hier weg ben het zat hier. Oké duidelijker kan het niet denk ik dan. Maar klinkt goed. Binnen tien minuten hebben we alles aan kant en nemen we afscheid van Tony en Debbie onze Engelse buren.

Richting Malaga op de kaart want ons internet bundel is op. Ach joh morgen hebben we weer volop, en eigenlijk is het niet nodig tis één rechte weg de driehonderdveertig.

Nou goed dan er zit een bocht in die we gemist hebben en komen dan op de snelweg de N zeven uit, daar de eerste de beste afslag genomen en binnen door via leuke weggetjes weer de drieveertig op.

Dan is het ineens ik mot pissen en heel nodig, mooi weet ik dan ook weer. Hij zet de camper aan de kant bij één of ander tuincentrum en zegt dan ,bel Nel even en kijk of ze thuis is. Ik kijk naar buiten en verrek ja we staan bijna voor de deur. Dus bellen en ja ze is nog thuis ook. Dan gezellig even een lekker bakkie doen jammer dat Fred er niet is. Na een klein uurtje krijgt Peter de kriebels en wil weg. Nel komt met het leuke idee om zaterdag met zin vieren Malaga in te gaan en ergens wat te gaan eten. Goed plan meid! Komen we aan de camperplek zien we verschillende camper staan. We rijden langs de weg waar het sanistation staat maar er staan nu alleen maar campers geparkeerd en het station is verdwenen. Sodemekaai dat valt vies tegen daar hadden we wel rekening mee gehouden. Peter moet weer plassen , dan ga ik Giel maar uit laten en hopen dat het verplaatst is. Maar nee dikke pech. Wat nu? Nou verder we hebben water nodig, dan maar naar Cala de Mijas, de borden volgen dan maar.

Ik weet het gelukkig van mezelf dat ik stronteigenwijs ben dus dat scheelt tenminste weer, maar ik zoek toch nog bij pak4night en kijk daar staat een groen campertje. Mooi officiële plek met water.

Op hoop van zegen dat het hele trage internet sterk genoeg is om het even te blijven doen. Dan zie ik dat we bij afslag duizenddrie er af moeten en zeg dat gelijk tegen Peter schiet internet er weer tussen uit. En echt ik denk dat we wel zo ontzettend dom zijn want het geluk is met ons, internet gaat net voor de rotonde weer aan en geeft de richting aan. Helaas bij de volgende rotonde blijft het stil, ga maar recht door zeg ik, en verdomd als het niet waar is, schiet onze miep wakker zegt dat we dom bezig zijn en terug moeten, aahhh wel lief ze blijft ons begeleiden tot het punt van coördinaten bereikt aan de rechter kant. Uhhhh ja we zullen we vast wel bereikt hebben maar tis totaal geen camperplek. We rijden door en ik geef miep nog een keer de plek aan.

Jongens schiet mij maar lin een kapotje maar nu moeten we de andere kant open vijf minuten later staan we op de camperplek in Benalmadena met inderdaad water. We staan er alleen niet alleen er zijn nog vier wachtende voor u, nee geen muziekje er bij gewoon op je beurt wachten. Ik ga maar met Giel lopen en zie dan dat er buiten de officiële plekken zat plekken zijn waar nog meer campers staan en dat daar nog meer dan genoeg plek is. We zijn terug als Peter aan de beurt is dus goed getimed. Met volle tank zoeken we een leuk plekje .

Plekje is leuk tot er om tien uur ‘s avonds een busje naast ons komt staan die denken dat de schuifdeur een accordeon is, alleen het geluid is toch anders. Zoef beng, Zwiep kedeng, zoef beng, zwiep kedeng en ze hebben er lol in. Als ze daar klaar mee zijn staan ze lekker luid buiten te kleppen zucht het is inmiddels over elven. Hé heerlijk zou houden hun klep, ja hun klep maar nu gaat de radio knetterhard aan. Ooooo wat waren de voorgaande plekken dan ontzettend stil. Ik schijn toch in slaap gevallen te zijn want om half drie word ik wakker van de vuilniswagen die de bakken komt legen. Ik sukkel weer in en begint er een haan om half vijf te kraaien. En dan om half zes weer plassen. En peet??? Die heeft niks gehoord.😤

8-12 O wauw wat hebben ze hier een prachtig park heerlijk om met je hond, wel aan de riem, te lopen. Na een uur ben ik terug maar heb nog lang niet alles gezien.

Ja wat doen we blijven we of gaan we door en dan op de terug weg nog een keer hier heen. We gaan verder en anderhalf uur later staan we in Cala de Mijas netjes achter de blokken met uitzicht op petanque, soort jeu de boules, wedstrijd en kunnen we na vier dagen weer lekker in het zonnetje zitten.

10-12Vandaag laatste dag van de petanque wedstrijd wat dus een driedaags evenement bleek te zijn.

Gisteren was het trouwens wel heel erg gezellig voor ons dan de wedstrijd en daar achter de markt, leuk al die mensen zo door elkaar.

Maar wat we vanochtend zagen hebben we hier echt nog nooit gezien. Peter kwam al hoteldebotel terug met Giel die hij had uit gelaten in de rivierbedding en toen vertelde dat hij zwijnen was tegen gekomen en toen snel tegen de rotsblokken omhoog geklommen was om ze ontwijken. Maar nu zitten we te brunchen, altijd zo rond tien uur, zegt hij kijk kijk kijk dan, daar komen ze aan.

En ja verrek ja daar komen ze op hun gemakkie aan lopen. De spelers van de petanque hebben ze waarschijnlijk al meer op visite gehad wat die jagen ze rustig weg en spelen door, waar op de zwijnen dan zoiets hebben oké we gaan en lopen dan tussen de campers door weg. 

11-12 Peet zei gisteren al dat hij last van zijn rug had en komt nu met een bakje urine naar me toe en zegt kijk. Godverdegodver nee he niet weer!! Doet het pijn vraag ik. Ja is het antwoord. Mooi dan de volgende keer gelijk in het potje piezen en dan naar het kliniek achter de aldi. Op dat potje hoeven we niet lang te wachten na een kwartiertje kunnen we op weg, dus Giel naar binnen en deur dicht en dan maar hopen dat ze nog open zijn.

Gelukkig dat zijn ze en als we aan de beurt zijn blijkt het hier weer totaal anders te gaan dan in Salobrena. Ten eerst snapt het meisje achter de bali er geen jota van, kan geen Engels en de papieren die ik neerleg raakt ze niet aan. Gelukkig is er een Spanjaard die heel goed Engels spreekt en ons komt helpen en blijkt dat dat we een blauwe zorgpas moeten hebben. Ja die hebben we helaas allen op de telefoon. We moeten hem in ieder geval doormailen en dan wordt het in het systeem gezet. Maar dan hoe krijg je in vredesnaam die pas door gemaild? Ik kan hem niet kopiëren, niet opslaan niet doorsturen. Nee hoor ik word niet gek ik ben het ondertussen al. Goed dan naar de andere man in een kantoortje die ook Engels spreekt. Ik leg uit dat het zo niet kan en dat ik met een ander toestel een foto moet nemen en dan kan doorsturen. En wat denk je??? De lieverd regelt het gewoon even voor me. Zo we staan in het systeem en worden verder geholpen.

Toch 's avonds nog even de kerstversiering hier bewondert want wat is die weer mooi .

Na een uurtje staan we weer buiten met andere antibiotica en dat we over twee weken zijn urine weer moeten laten testen. Wordt vervolgd.

15-12 Nou het vervolg is, is dat ik ook een paar dagen beroerd ben geweest en er een schrijft stilte viel. Maar alles komt weer op gang zoals je ziet. We zijn wel weg vanuit Cala de Mijas en omdat we water nodig hadden en dat daar niet meer is. Via park4night een sanistation gevonden en dan word je weer ergens heen gestuurd waar je je aan het eind van de wereld waant. De prijs is zeker werelds zeven euro voor een volle tank, en dan moet je het nog zelf doen . Nou ja ik wil gewoon ff zeuren want dit is pas de eerste keer dat we betaald hebben. Dan door naar Estapona waar we op wel zo’n mooi plekje staan dat het te mooi is om waar te zijn.

En tuurlijk is dat zo want na een uurtje komt er een Engelse , echt het stikt er dit jaar van, die verteld dat er een grote kans is ‘s avonds de politie langs kwam en je een bekeuring kreeg of dat als je er niet was er een wielklem om je band zit. Nu zitten we op geen van tweeën te wachten dus dat word verkassen en staan dan weer op het grote veel minder mooie veld. Jammer maar tis niet anders.