Deel 9

20-12 We staan inmiddels al weer twee dagen in Cala de Mijas. Waarom? Nou omdat we richting Malaga moeten.

Maar eerst nog in Estapona mijn verjaardag, niet, gevierd en naar de kapper geweest wat hoognodig was. Zondag nog over de gezellige markt bij de haven

daar geslenterd toen nog een stuk van de boulevard meegepakt

en dan terug door de leuke oude binnenstad.

Maandagochtend daar dus weer weg en weer met alle mazzel een plekjes achter de blokken gevonden in Cala de Mijas. Toen naar het kliniek gegaan waar we naar de dokter zijn geweest, want op het recept staat met de hand geschreven dat hij een kuur moet doen van zeven dagen, terwijl er op het gedrukte recept en op de verpakking tien dagen staat, dus snappie dat wij het niet snappen?

Kijk het blijkt dus dat er standaard op het recept tien dagen staat en dat de verpakking ook voor tien dagen is, gewoon van uit de fabriek. He he zo zo opgelost, en het houd in dat hij klaar is met de keur, nu blijven hopen op de goed afloop.

Nou ja nu is hij wel weer snot verkouden. Maar dat zal hij van mij hebben overgenomen.

Verder weinig gebeurt de afgelopen dagen.

Dat was de afgelopen dagen nu is het woensdag met een redelijk grote markt voor onze neus dus daar eerst maar overheen en dan heel saai in het zonnetje zitten met een goed boek. Bah naar leven.

21-12 Wat denk je, denken we slim bezig te zijn, ja die ene afspraak bij de chinees voor vijfentwintig december was appeltje eitje, maar de afspraak voor de controle van zijn urine in het kliniek is andere koek. De papieren die we hier gekregen hebben netjes bij ons maar dan willen ze een brief van de dokter hebben van het eerste urine onderzoek, maar die hebben we niet en ook niet gekregen. Nou volgens de vrouw van het afspraken bureau moet dat wel. Maar dat hebben we niet. En om nou dat hele welles nietus spelletje op te schrijven schiet ook niet op, maar na een dik half uur sta ik buiten met een afsprak voor vijf januari en die is nog niet voor de test maar verder moeten we het maar met de dokter uitzoeken!

Naast ons staat een enorme camper vermoedelijk een omgebouwde touringcar, met een jong gezinnetje er in. Af en toe horen we gitaar muziek en zingen maar verder helemaal niks, geen stemmen geen huilende kinderen niks niks niks.

Dan word de motor gestart en komt de man naar buiten en doet aan onze kant een luik open en wil er een paar oprij keggen inleggen, kijkt Peter aan en vraagt of hij ze wil hebben, voor zijn camper zijn ze te ligt. Nou graag zegt Peet en krijgen we zomaar een stel splinter nieuwe oprij keggen. Dan benne toch weer hele leuke dingen he? Als tegen prestatie geven wij , heel gul, zes blikjes bier waarvan we geen idee hoe oud ze zijn want wij drinken het niet.

22-12 Doen we het met zijn alle voor de lol of zijn we allemaal er aan verslaafd. Wij zijn er samen niet uitgekomen, maar het rare is als je hier in Cala staat en je laat je hond uit in de goot, droge rivierbedding, die de golfbaan scheidt, je helemaal gefixeerd bent om die stomme golfballetjes te vinden en nergens anders meer op let.

 Hoewel deze boom dan toch weer mooi is  

Nou is er in de goot ook niets moois hoor om op te letten.

Maar de buit van vandaag waren acht ballen met een hele leuke erbij.

Vanaf maandag dat we hier staan hebben we al een stuk of dertig ballen gevonden. Wat we er mee gaan doen?? Geen idee joh, thuis weer in een glazen vaas doen net als de andere honderd die we verleden jaar gevonden hebben.

We komen er achter dat Giel zijn rabiës vaccinatie nog moet hebben en gaan er maar gelijk achter aan voor we het vergeten. Gelukkig is de dierenarts nog open en worden we gelijk geholpen. Terwijl hij Giel onderzoek verteld hij dat we geen drie minuten later hadden moeten komen anders was hij dicht geweest en dan pas volgende week weer open wegens vakantie. Dus weer mazzel. En ik altijd in de vooronderstelling dat ze hier in Spanje goedkoper zijn dan in Nederland. Maar het zou ook kunnen dat we nu mee betalen aan zijn vakantie, we mogen voor een lullig klein onderzoekje en een vaccinatie zeventig euro neertellen. Mooi Giel heeft bij deze zijn kerst cadeautje binnen.

Peter had donderdag ochtend een id kaart gevonden en wat moeten wij er mee? Dus naar de politie brengen maar waar google ons heen brengt zitten ze niet. Stadje weer in en Peter vraagt het aan een serveerster die Nederlands spreekt. Oo dat is vlakbij , maar zelfs dan lopen we er nog straal voorbij. Ja duhh der hangt ook geen bord buiten en het lijkt wel een woonhuis. Kaart afgegeven en dan weer langs de tafeltjes waar het zo lekker ruikt. Peet hier wat eten, nou hij draait wel heel snel om. Ja dus. Komt de Nederlandse serveerster er aan en peet vraagt hebben jullie patat , ja is het antwoord, maar vast geen kroket en frikandel, ze lacht en zegt we hebben het allemaal. En dan is de keuze snel gemaakt. Echt spaans toch?

Bij het afrekenen hoor ik weer Nederlands en vraag of iedereen hier Nederlands spreekt, ze kijkt rond en zegt mmm ja vandaag op één na wel. Zitten wij al die tijd alles in het Engels te lullen.

23-12Onze Oostenrijkse buurman heeft net als wij 's avonds als het zonnetje weg is en het kouder wordt de deur dicht, maar vanavond stond deze om half negen nog open en alles was donker. Beetje vreemd en we vertrouwden het niet zo, dus er heen gelopen en aangeklopt, komt hij met een warrig hoofd om het hoekje en vraagt wat er is. Uhh nou de deur nog open en alles donker zeggen we, ja ik was tv aan het kijken zegt hij met rode koontjes. Ja ja maar dan vragen wij ons af wat er op de tv was. 

24-12 Zitten we lekker binnen met een drankje net voor het eten komt de Oostenrijkse buurman aan de deur met kerstmuts op en brengt een cadeautje. Mensen waar vind je dit ?? Sta je op een groot redelijk ongezellig camperplek met dik zestig andere campers en komt je buurman dit brengen. Dit zijn toch de dingen die het leven zo leuk maken.