Deel 10
5 januari 2024 - La Cala de Mijas, Spanje
25-12 Phoe phoe het is maar goed dat we gereserveerd hebben was echt nodig. En zo sfeervol.
Het eten is niet slecht en genoeg maar daar houd het dan ook helemaal mee op.
‘S avonds in bed hoor ik Peter stommelen, wat is er vraag ik, zoek mijn maagzuur tabletjes zegt hij. Zo gevonden licht weer uit en slapen.
En dan ineens………..denk dat ik achteruit ga eten, schiet het bed uit en hopa daar gaat de chinees de wc pot in. Ben ik even blij dat het niet zo duur was anders was het toch wel zonde geweest.
26-12 Tweede kerstdag en waar gaan we heen?? Leuk voor de verandering weer eens naar het kliniek. Niet dat daar een leuke voorstelling is hoor maar precies een week na het einde van de kuur is het weer mis.
De arts wil nu een urine en bloedonderzoek laten doen, en leest ook de gegevens van de dokter uit Salobrena, en heeft het over eventueel een uroloog. We hebben nu zoiets van eerst de test afwachten en dan maar verder zien.
27-12 Vanochtend het hele riedeltje afgelopen, urine ingeleverd en bloed laten prikken vijf januari terug voor de uitslag.
Och echt het moet niet zotter worden, we hebben al gezien dat mensen op hun brommertje de wc cassette komen legen, maar dit is wel heel erg. Nu komen ze zelfs met een smartje aan rijden. Mannetje, vrouwtje stappen uiten lopen naar de achterkant, nou ja lopen met één stap ben je er, doen de klep open hij haalt de cassette er uit en zij steekt een peuk op. Cassette leeg en weer achterin zij trapt haar peuk uit en weg zijn ze weer.
Mensen kijken is toch zo leuk.
Er staan schuin tegen over ons Belgen met vijf ja echt vijf honden en als je langs loopt of er gebeurt iets dan weten we niet wie er meer te keer gaat. De vijf honden die beginnen te blaffen of zij met haar grote slabek van de markt die ze stil probeert te krijgen.
28-12 We zijn in Gualdamar beland, nog nooit van gehoord maar morgenavond komen Tim, Marieke en de kinderen die hier een appartement hebben gehuurd. Leuk plekkie beetje zanderig en als het het gebouw is waar we opkijken dan zullen ze ons zien staan. Hoewel ik mijn twijfels heb of we hier goed staan, maar iedere keer als ik het adres of de coördinaten invoer kom ik toch hier uit. Tis zo,n raar gebouw nergens iets met seavieuw er op en een hek er voor, maar het zal wel goed zijn denk ik dan.
29-12 We weten ieder geval waar we de boodschappen kunnen doen, er is een supermarkt vlak achter hun in gebouw waar ze het appartement hebben. Peter heeft bij een restaurant, met hele goede recensies voor morgenavond een tafeltje gereserveerd, dus het feest kan beginnen!
He he om tweeëntwintig dertig een appje “the eagle has leanded”.
Maar dan is het wachten en eindelijk even over vierentwintig uur zijn ze er. En al die tijd denk ik, als ze er zijn neem ik foto's en dan zijn ze er en zijn ze er en vergeet ik het weer. Dus geen foto’s van blije gezichten stomme trut dat ik ben.
30-12 Hoe ze dit een zes persoons-camper kunnen noemen echt geen idee. Ja qua slaapplekken misschien maar met zes man ontbijten wordt toch wel krap, we passen zeker niet met zijn zessen aan tafel. En inderdaad ook nu weer geen foto’s genomen.
Dan met zij allen in de camper naar Malaga om boodschappen te doen en uiteraard de chinees in.
En kijk nou er staan weer gewoon campers op de grote parkeerplaats. We zetten die van ons er tussen, het is niet zo druk als die keer dat je over de daken naar je eigen camper kon lopen , nu staan ze gewoon naast de graskanten. Peter blijft bij Gielen en de wc.
De chinees is een afgang, veel lege schappen nee dit is hem niet meer. Dan richting Carrefour, waar Tygo als wij een bakkie doen, en heel erg, echt heel erg Peter vergeten te bellen of hij ook komt, een speelgoed winkel ontdekt en weg is. Iets later komt hij met rode konen terug en zegt Tim ik heb iets heel moois gezien het is net echt. Tim weet genoeg en zegt dat gaat hem niet worden vriend en samen lopen ze de speelgoed winkel weer in. Ze komen terug en ik vraag , heb je dan wel iets gezien wat je wel mag en wil, hij is tenslotte net jarig geweest, en laat hij nou net iets gezien hebben wat er in Nederland niet te koop is. Dan hobbel ik achter hem aan en staat hij te glunderen bij de playmobil met een doos van back to the future in zijn handen. Heerlijk alleen al om die pret oogies doen we het.
Via de binnenkant bij de Carrefour waar ook kleine winkeltjes lopen we terug. En kijk laat daar nou ook een juwelier zitten. Jada is ook binnenkort jarig dus ff kijken of ze daar iets voor haar pandora armband hebben. Wat een mazzelkop ze hebben ze, Jada ziet een hartje wat ze leuk vind en dan wijst Tim op een vliegtuigje met een wereldbol. Hoe gaaf is dat, de eerste keer in het vliegtuig en dan zoiets vinden. Dat zijn leuke herinneringen.
Tygo blijft met zijn playmobile bij Peter en wij gaan de Mercadona in voor de boodschappen en zo lastig we zijn iedere keer wel iemand kwijt. Tis ook net luilekkerland hier voor ze. Terug met volle tassen rijden we weg.
Om negentien uur dertig lopen we naar Tick Tack waar Peter heeft afgesproken. We beginnen met een voorafje en geven gelijk het hoofd menu door. Een half uurtje later komt alles maar dan ook echt alles te gelijk. En het is zo ontzettend veel dat er zelfs een apart tafeltje bij gezet moet worden.
Peter en Marieke hadden een entrecote maar daar was er nog maar één van, Marieke neemt dan maar een kipfilet, Tim en ik nemen paella en de kinderen kipfingers wat zoveel was dat ze het niet op konden. Lekker???? Nee viel echt tegen, paella te zout en niet echt gevuld, Entrecote beetje droog. Nee geen goede referenties waardig.
31-13 Nu bij Marieke en Tim ontbeten, hier kun je wel je kont keren en met zijn alleen aan tafel zitten. En dan het uitzicht waanzinnig mooi.
Ontbijten met zoveel is wel heel gezellig maar duurt ook heel lang. Om half twaalf lopen we terug naar de camper om het oliebollen deeg te maken,Tygo helpt mee om de appels klein te snijden.
Als Peter gaat bakken worden de bollen die klaar zijn nog net niet onder zijn handen weg gejat want o wat zijn ze weer lekker.
Tygo heeft een tijdje met een Nederlandse jongen gevoetbald en krijgt nu de opdracht van Peter om daar ook een oliebol te brengen. Stomverbaasd kijken ze onze kant op. Ja joh ook hier kun je oliebollen bakken. Tim en Marieke komen terug met een bak vanille ijs, bananen en een staafmixer, we hebben al een tijdje trek in een milkshake zeggen ze. Maar dan is het uhh Peet heb jij ergens stroom? Nou laten we dat nou ook nog hebben. Aggregaatje er bij en daar is de stroom. Zo leuk dat het allemaal kan.
De een aan de oliebollen en de ander aan de milkshake en dat allemaal in het zonnetje op eenendertig december.
De Nederlandse mensen komen er aan om te bedanken voor de oliebollen en zeggen dat ze nog nooit zulke lekkere oliebollen hebben gehad. Ha ze moesten eens weten dat het pak nog van verleden jaar was, of zou dat het zijn dat ze zo lekker waren? Nou ze krijgen er in ieder geval niet meer, ze kunnen wel een milkshake krijgen dat dan weer wel.
Alles klaar en opgeruimd en zo lekker de vuile troep gaat mee naar het appartement daar staat een vaatwasser.
Gisteravond hebben Marieke en Tim de spareribs en varkenshaas in de marinade gezet en die gaan nu op de barbecue. Het is heerlijk nog buiten, en buiten de twee tuinstoelen hebben we nog een krukje, het opstapje, een bal en een gastank waarop een koekenpan omgekeerd met kussentje er op wordt omgetoverd tot zit plek, zo nu kunnen we allemaal buiten genieten van de barbecue.
Om half tien gaan we naar het appartement Peter blijft bij Giel met oog op eventuele knallen. Om kwart over elf ga ik terug en iets later komen de andere. Je hoort hier niets ook geen kerkklok waardoor ik vergeet de druiven te pakken, bij iedere klokslag hoor je hier een druif te eten. Dan ineens is het twaalf uur en zoenen we het nieuwe jaar in.
Niet te geloven maar om één uur is de rust wedergekeerd en liggen we al in bed , niet zo gek want er is hier echt niets aan, net als alle voorgaande jaren.
We worden om half vier wakker van een feest op het strand, auto’s loeiharde muziek en geklets. Dan er maar uit en nemenwe een kop thee. Om zes uur is het rustig en gaan we maar proberen om nog wat te slapen.
1-1 Er is iets mis gegaan met de communicatie. Wij denken dat ze hier komen ontbijten en Marieke denkt dat ze met zijn vieren in het appartement ontbijten. Tim zit al bij ons aan de koffie die was als eerste wakker daar. . Resultaat? Ze ontbijten bij ons dan kunnen ze gelijk daarna weg om wat van de omgeving te zien.
Ze willen morgen naar Malaga en Peter komt met het idee dat als wij wakker zijn naar de grote parkeer plaats rijden daar lekkere broodjes halen zij daar heen komen en dan ontbijten en pleiten gaan.
Plan wordt goed gekeurd. Tim heeft als geintje twee de zelfde overhemden gekocht die ze dan zouden aan trekken, maar weet je dan moeten ze wel passen. Wel heel jammer want dan hadden we de bloesbrothers gehad.
2-1Als ik de schone vaat op haal staat er wel zo,n gemene koude wind dat ik gelijk terug in de camper mijn lange broek aandoe en een dik vest. Soms ben ik gewoon te optimistisch.
Bordjes gehaald en de tafel gedekt en dan komen ze er al aan. Wat een timing weer. Inderdaad ontbijten en pleite en wij de rommel opruimen. Tim komt ons vanmiddag ophalen want Marieke heeft een tafel gereserveerd met uit zicht op de kathedraal.
Om half zes belt ze op dat het heel erg druk word en Tim niet weet of hij dan nog een plekje heeft als hij ons opgehaald heeft of er bij ons nog leuke restaurantjes in de buurt zijn. Echt geen idee we weten hier de Mac en de Burger King maar dat is het dan, maar Marieke tis toch een klein autootje die moet je toch ergens kwijt kunnen, zeggen we. Om achttien uur dertig komt Tim aan rijden en dan moeten we volgens de navigatie de M twintig op, die barstens vol staat. Marieke belt met de mededeling dat heel het plein vol stroomt met mensen en dat het waanzinnig druk is. Eindelijk zijn we bij de parkeer garage en laat nou nog plek zijn.
O shit ja nu weet ik waarom het zo onwijs druk hier is. De lichtshow in de straat is er en de show op de zijkant van de kathedraal. Ergens hadden we het kunnen weten want ooit hebben we die gezien met de kerst en er komen massaal mensen op af.
Het is echt een mooie plek die ze gereserveerd heeft en het eten is top honderd keer beter dan het restaurant met alle goede referenties.
Heerlijk voldaan lopen we door de mooie verlichten straten terug naar de parkeer garage waar we met zijn zessen in een citroen C1 proberen te gaan zitten wat nog lukt ook.
3-1 wij zijn blijven slapen in Malaga en schrikken om negen uur wakker. Ojee dat wordt even snel broodjes halen en dan terug naar Gualdamar.
Met extra luxe broodjes, tis tenslotte ons laatste ontbijt samen,
rijden we er heen maar duurt wel langer dan we dachten. Ons niet onbekend maar we vergeten de goeie afslag te nemen en moeten door rijden richting Torremolinos. Ik heb de navigatie maar aangezet en als die aangeeft dat we over één kilometer er af moeten zegt Peter nou kan hier ook, ja Peet dat kan maar dan kom je niet waar we wezen moeten.
Dan via de andere weg weer een stukje snelweg op en dan wel de goeie afslag en kijk nu komen we er wel.
Jongens wat is het snel gegaan, de spullen staan alweer gepakt en dan nog even genieten van de laatste zonnen stralen en dan is het zover , dikke knuffels en zwaaien het zit er weer op voor hun
, wat wil doen weten we nog niet eerst vrijdag de uitslag afwachten.
5-1 De uitslag is binnen en we gaan maar naar huis. Helaas het is niet anders de test gaf geen goed beeld en als we hier naar een specialist zouden moeten kon dat ook wel een maand of twee duren volgens de arts, en die gaf gelukkig wel aan dat het niet urgent was, maar wel dat er goed naar gekeken moet worden.
Maarten en Bertha met Pepper 🐕
Sterkte