Deel 9

15-11 O,o al bijna drie dagen niets geschreven. Nou ja zoals ik al meer zeg als er niks gebeurt is er weinig te melden. Soep durf ik al bijna niet meer te maken.

Ja Cabo de Gate blijft leuk, nou ja het strand dan want daar is met  schippers genoeg te zien.

Zeker als ze een bootje het water in laten en ze net iets te ver met de auto achteruit rijden zodat ze het strand niet meer op komen, maar dat gebeurt heel weinig en zijn er altijd mensen om elkaar te helpen. Maar heel eerlijk…..………..…….De stad zelfs is doods, waarschijnlijk zomers meer leven maar nu mwha nee. Ja ‘s avonds is het wat drukker op de boulevard zeker als er een mooie zonsondergang is maar als die er niet is zie je ook gelijk niemand. Ach we hebben weer lekker gestaan moet je maar denken en zeker zo met onze neus naar de zee en niemand voor je. Nou ja niemand voor je vanochtend was er een gym clubje van zeven dames die wel voor ons bezig was, en waarvan er eentje een complete zonsverduistering bracht als ze bukte.

Inmiddels staan we met volle tanken en lege cassettes in Almeria.. Morgen hier wassen en naar de kapper , ben benieuwd.

Ach gaan we tussen de middag ergens een bakkie doen en bestellen daar een broodje tonijn, wel zo lekker dat ik het goed moet onthouden voor thuis, komt de ober met een plak ham aan en vraagt of Giel die mag hebben, nou dat mag even later zet hij een bak water neer. Kijk zo krijg je klanten.

16-11 De was doen bij dezelfde wasserette als waar we als eens zijn geweest alleen miste we nu het mannetje met zijn veel te volle wasmachine die het vreemd vond dat zijn machine bijna niet rond ging en er maar zeep in het bakje bleef doen tot het dekseltje niet meer dicht ging waardoor ik visioenen kreeg dat we met zijn alle door het sop de wasserette uit dreven. Maar goed hij was er niet wel een ander vreemde Spaanse vrouw, oké ze kwam voor ons binnen maar zet haar was op een acht kilo machine en wij lopen naar de veertien kilo en doen daar de was in. Als ik het geld er in doe gooit ze haar plastic zak met wasgoed op de machine waar onze was in zit en begint me daar toch te krijsen tegen me. En ik met mijn stommen kop zeg nog sorry ook. Ik had gewoon met mijn mondkapje op  haar voor alles uit kunnen maken in het nederlands zo van Mot je nou stom mens we ware hier tog eerder, doos doe ff normaal en hou je grote waffel. Maar ja daar komt deze doos dan weer te laat op.

Als ik later de was in de droger doe en op de graden druk gaat tie zo zonder te betalen draaien, zo dat zijn tien minuten gratis. Dan gooi ik er wel geld in en moet dan dertig minuten wachten. Das mooi even een bakkie aan de overkant doen en als we er dan geholpen worden is het ook de vrolijkste niet , zeker haar man. Nou één ding naar zijn fooi kan hij fluiten stuk chagrijn.

Zo de was ligt in ieder geval weer in de kast nu de volgende uitdaging, de kapper.

Maar zo raar , waarom zit het hier nou wel altijd naar mijn zin, andere techniek? Geen idee maar ik laat hier een plaatje zien en het zit gewoon. Maar de kapster kan aardig lullen in het Spaans, want ondanks dat ik er geen reet van versta weet ze me wel een pot haarverzorging crème te verkopen.

Kunst aan de muur. Jammer dat de auto er voor staat.

Volgende droom

Leuke plek zo midden n de stad

18-11 Ja nu heb ik een probleem, ik heb geen idee meer wat we de afgelopen dagen hebben gedaan. Nou ja geen idee gisteren zijn we weggegaan bij Almeria daar nog wel twee camper zaken opgezocht voor een koppelstuk van de doorgeknipte verwarmingsslang, want stel dat het hier gaat vriezen willen we het toch wel een beetje behaaglijk hebben, maar beide dus gesloten. Toen hebben we wel vijfentwintig km gereden naar Roquest de Mar waar we al eens eerder hebben gestaan. Ach je weet wel , waar ik toen door Giel onderuit ben getrokken omdat hij een kat zag en ik toevallig op een modderig stuk liep en languit op mijn snufferd ging. En waar Peter de teiltjes ziekte kreeg, ja idd op de pot zitten met een teiltje op je schoot en niet wetend waar het als eerste uitkomt, altijd spannend.

Maar goed we staan er dus weer en er is weinig , nou zeg maar gewoon niks, veranderd. Er staat alleen een ongelooflijke harde wind. Vannacht dacht ik dat de mussen een feestje hadden met dansen op het dak maar helaas het regende, en dat was vanochtend goed te zien qua plassen, m aar we laten ons niet kennen en gaan gewoon Giel uit laten. O ja en dan zo snugger, weer door het natuur gebied waar het een blubber zooi is. Gelukkig loopt Giel n u los want anders was ik geheid weer onderuit gegaan. Had nu al moeite om vooruit te komen want mijn benen wilde de hele andere kant op en dan nog alle twee apart. Dus maar verstandig doen en proberen op een fatsoenlijke glibberende manier uit dat gebied te komen. En dan langs het strand terug met de harde wind in mijn rug.

Na de koffie de markt op en die is groot maar bood weinig nieuws, dus weer tegen de wind in langs het strand terug waar Giel de grootste lol heeft met iets roods. Hij heeft het in zijn bed en kauwt er op laat het los en door de wind waait het weg dus kan hij er dan weer achter aan. Nou de derde keer dat het zo gaat zie ik pas wat het is. Een condoom! Geen idee of het een gebruikte is maar hij likt wel iedere keer zijn bek af. Kan hem gelukkig afleiden met een snoepje en zie dat de condoom wegwaait .

De rest van de dag maar binnen doorgebracht want buiten zitten lukt niet je waait met stoel al al weg. Mmm wel leuk om te filmen waarom denk ik daar nu pas weer aan.

 Harde wind blijft toch wel leuk zeker met de kitesurfers 

20-11 Peter gisteren.. er ligt dus voor het instapje van de camper een rubber matje, ja ik weet het als we snugger waren geweest hadden we de camper 20 cm naar achter gereden maar dat is dus niet gebeurt, maar goed het rubber matje ligt dus half in de kleiprut, nu denkt Peet laat ik dat is ff goed leggen pakt het op en dan hoor ik me der toch een vette vloek buiten, heeft hij het laten vallen inderdaad precies in de kleibagger, steekt dan zijn hoofd in de camper en begint te grinniken. Alles maar echt alles zit bij hem onder de spetters. Joepieeeeee ik ben dus niet meer de enige met stomme dingen.

 Halen we bij de lidl een pakket paella blijkt je die zelf helemaal te moeten maken. Maar missie geslaagd.

Vanmiddag zijn we maar naar het winkelcentrum gelopen daar zit een Leroy Merlin soort Hornbach, de Mediamarkt, een Carrefour en heel veel kleinere nou ja oké de Primark zit er ook winkels. Maar we hebben nog steeds een kraan nodig voor de vuilwatertank die  onder de camper moet. En laten ze die nou bij Leroy Merlin hebben. Mooi dat probleem opgelost. Dan naar de mediamarkt want in Murcia hebben we een prepay internet kaart van Simyo gekocht maar krijg deze met geen mogelijkheid op gewaardeerd. Komen we daar hebben ze hier geen Simyo nee wel een ander merkt. Snap je dat nou?? En even verder kijken of ze je kunnen helpen is er even niet bij. Nee beneden zit een Phone house ie hebben het wel. Nou dus ook niet, die sturen ons naar Orange die hebben ook Simyo zeggen ze. Tuurlijk…….…….niet. Laatste poging is Vodafone maar daar is het druk dus eerst de Carrefour in. Als we klaar zijn is het stel nog steeds bezig bij Vodafone. We wachten en het duurt…..lang. Ik heb er geen zin meer in en zeg tegen Peter ik ga zelf wel zitten klooien. Nou dat heb ik geweten, zelfs de visa gebeld met de ervaring van Marokko in mijn achterhoofd dat ze de kaart toen ook geblokkeerd hadden maar dat is nu niet het geval alles doet het volgens hun. Toen geprobeerd te appen. Via Google translate de vragen ingesproken en toen in het Spaans door geappt. Misschien dat die aan de andere kant de grootste lol hadden want uiteraard weet ik niet of de vertaling goed is, maar totaal geen reactie. Laatste optie bellen! Halleluja das ook ff een dingetje, tuurlijk eerst een keuze menu in het Spaans, ja doei ik blijf gewoon aan de lijn en wacht af, en kijk ik krijg iemand aan de lijn maar die spreekt geen Engels. Yes Yes (is ook Engels) ik krijg iemand die het wel spreekt. Hij zoekt het nummer op, vind mijn naam dus dat gaat goed, wil het nummer van de creditkaart hebben, blijkt ook te kloppen. Dus alles is tot zover goed. En dan ineens zomaar uit het niets. Manja it’s end of the week Bye en legt zo neer. Einde oefening. Peter kijkt me aan en zegt hoor ik dat nou goed, zegt hij echt eind van de week. Uhh ja ik dacht al dat ik het verkeerd verstond, zeg ik. We zijn met stomheid geslagen en nog steeds kan ik de kaart niet opwaarderen!