Deel 22
15 maart 2022 - Albufeira, Portugal
4-3 Daar gaan we weer wel weer acht en vijftig kilometer, nou ja op de navigatie van San en Ger dan, die van on geeft honderd en vier aan . En echt snel wegen aan of uit maakt geen drol uit. We rijden dus maar achter hun aan want dat scheelt toch wel weer heel wat kilometertjes.
En daar staan we dan met onze neus naar de duinen van Punta Umbria. Er staat wel een koude wind maar ze hebben de campers zo neergezet dat we heerlijk in het zonnetje en uit de wind zitten.
6-3 Jongens het is toch wel gek he ze zijn terug en het is geweldig weer. Volop zon , geen wind, en …………...ze zijn vandaag drieëndertig jaar getrouwd en trakteren op een etentje dit is dubbelop genieten.
7-3 En dat hebben we gisteren ook gedaan, heerlijk, echt heerlijk gegeten, het was zo lekker dat ik vergeten ben er foto’s van te maken.
Hier lag het heerlijke eten op.
Weet je wat trouwens zo raar is? Dat strand hé dat heeft een magnetische werking, echt als je daar loopt wordt je hoofd, net als bij een magneet, gewoon naar beneden getrokken zo dat je schelpen gaat zoeken. Nou en die heb ik hier gevonden!
Als we terug komen ruimen we de boel op en gaan weer verder. We gaan omhoog iets meer het binnenland in en belanden driehonderd meter vanaf de Spaanse grens in Pamarão Portugal.
En dat is zo leuk, stelt helemaal niks voor ligt aan de Rio Guadiana als er vijftig menen wonen is het veel maar wel twee restaurants ja ja voor het geval dat het eens druk kan worden.
Denk trouwens dat er meer mensen in de campers zaten dan dat er in het hele dorp wonen. Maar het sfeertje wat er hing is niet te beschrijven. En stil dat het er is.
En we kunnen hier zelfs ons toilet en vuil water kwijt. Maar het mooiste is nog wel dat je hier gratis kunt douche, echt met heet water!! En er staat een echte wascombinatie, geschikt voor handkracht.
Ingang voor de douche en toiletKleine wasjes, grote wasjes. Met drooglijnen ook dat nog.
9-3 Gisteren nog wel lekker gegeten bij het ene restaurant, de andere was gesloten, we konden kiezen uit pork of chicken, meer bood de kaart niet. Wel met patat die kledder vet was maar toch best smaakte.
Smaakt goed zeker met uitzicht op een stuw.
En ach zo lief dan komt ze kijken, vrouwtje op leeftijd die alles in haar uppie doet, of we nog wat nodig hebben ziet dat de patat op is en komt even later met een nieuwe schaal patat aanzetten. Waarschijnlijk maar één keer gebakken maar mag de pret niet drukken. Ze is verbaasd als we geen vlees of kip meer willen en zegt dan ook nog eens dat het niets extra’s kost. Maar we willen nog wel een toetje. Sandra en ik lopen achter haar aan om te kijken wat ze heeft en nemen gelijk de vuile borden mee. Pffft waar een mens al dankbaar voor kan zijn dat ze niet heen en weer hoeft te lopen. IJs heeft ze niet dus dan maar iets uit de vitrine geen idee wat we hebben en bij de eerste hap ook geen idee waar het naar smaakt. Maar al met al heel leuk om zo een keer te eten. Niet te vergelijken met het etentje bij Punta Umbria maar wel om nooit te vergeten.
Zo'n leuk gehucht en dan nog lekker kunnen lopen ook Zo mooi schimmel, maar moet het wel buiten staan.Prachtige verweerde deurenGeen idee of hij nog werkt maar wel helemaal intact
We gaan verder we hebben toch wat boodschappen nodig en er is hier geen winkel dus dan moet je.
Onderweg nog even genoten van muur schilderingen, maar dat had je al begrepen.
Met wel een slijtage aan de banden van twintig kilometer komen we aan op de camperplek in Mértola. We staan hier aan dezelfde rivier de Guadiana waar vanavond de kinderen kano les krijgen. Leuk om dat ook eens te zien.
Als we de honden uitlaten zien we een hond achter een heek zitten die keihard begint te blaffen, wat hier op zich niks bijzonders is, maar wat een troosteloze bende waar het beest zit. De volgende keer nemen we wat brokken mee voor haar. Ja tis een haar waarschijnlijk fokken ze er mee want op zich ziet ze er redelijk goed uit maar heeft wel grote tepels en het is een jacht hond.
10-9 Vanochtend eerst naar de hond geweest en brokken gegeven. Eerst kruipt ze ver weg in een hoekje maar dan komt ze toch snel dichterbij en begint te eten. Het is echt een lief dier. ‘S middags terug en komt ze al naar ons toe, die leert echt snel, ik laat haar uit mijn hand eten, mmm denkt ze lekker er zit ook worst bij, nou nee dat was mijn vinger dus de rest mag ze van de grond op eten.
Verder heerlijk in de zon zitten lezen.
11-3 Als we na het bezoek aan de hond verder gaan met Chico en Giel lopen we een ander pad op naar boven en treffen daar een leuk stilleven aan in een soort ruïne. Een stoel en wit gekalkte boeken, tv, teil, ik vind het leuk! We kimmen en klauteren verder en zien het ene na het andere mooie vergezicht, en natuurlijk geen telefoon of camera bij ons. Dus honden terug , bakkie doen en dan weer terug voor de foto’s.
En dan lopen we verder naar boven tot we niet verder kunnen
en bij het kasteel staan waar geen ruk aan is. AL we terug naar beneden lopen door het oude stadje zien we een pizzeria met redelijke prijzen bij de camper vertellen we het de mannen en ja hoor ze willen een pizza. Och och mijn arme kuitjes, daar gaan we weer, weer omhoog nu met de trap waar volgens mijn kuiten geen eind aan komt, en om nu te zeggen dat ik van het uitzicht wil genieten lukt ook niet want dat hebben we vandaag al een paar keer gezien.
13-3 Gisteren heeft het geregend en besloten we ,na tussen de buien door een lekker wandeling met zijn drieën Peter voorop, om toch vandaag weg te gaan. Kunnen we gelijk weer alles lozen. Bij de loos plaats kunnen we blijven staan maar het is er zo ontzettend doods en ongezellig om van de ijskoude wind maar niet te spreken , dat we doorrijden richting Santa Luzia. Hahahah dat is ook zo’n rare plek, een punt tussen twee wegen nee gaat het ook niet worden. Dan door naar Dos Tomatos bij Albufeira waar we twee jaar geleden na de Marokko reis Ger en San hebben opgezocht en toen verder mee naar huis zijn gereden.
14-3 Kijk dat is nou mazzel hebben, kom je terug met de honden begint het te regenen. Mooi weer om de was te doen dan, dus met zijn vieren , twee honden één camper naar Quanteira met een berg wasgoed. Als de was draait nemen wij bij een barretje om de hoek een lekker bakkie en als de was in de droger zit een tweede bakkie bij een ander barretje. Tja wat moet je anders doen naar de was kijken hoe die ronddraait, nou dacht het niet dat kan die heel goed zelf.
Dan door naar vodafone voor een kaartje want de hotspot van de telefoon is niet krachtig genoeg om de filmpjes door te zetten.
Ziezo was opgeruimd en kaartje in de router gedaan en dan ….….….….het grote wachten….….….tromgeroffel…….…....Jaaaaaa het werkt……….…....niet.
Gloeiende gloeiende appeltaarten wanneer zit het nou wel eens meet met die klote dingen. Samen met San gekeken wat ik misschien verkeerd heb gedaan. Kaartje in de telefoon gedaan maar niks noppes nada geen internet. Bellen?? Nou vergeet het maar . Dus enige optie is om terug te gaan. En daar gaan we weer , die heerlijke vol gaten ondergelopen weg op.
En dan ineens kijkt Peter me aan en zegt , ik heb geen idee of ik de camper op slot heb gedaan. Hu he camper op slot??? Peet waar rijden we in, vraag ik. Echt ik heb nog nooit zo,n onnozele uitdrukking op zijn gezicht gezien. Heerlijke vent.
Maar goed we komen aan bij de winkel en ik wordt gelijk geholpen. Vrouwtje pakt het kaartje , de router , doet het kaartje er in , frommelt wat en tuurlijk dan doet tie het. Echt geen idee wat ze nu gedaan heeft of wat ik niet gedaan heb maar het werkt.
Gelukkig is er altijd weer ergens lekker eten .
Groetjes 💐💐♥️
Groetjes van ons xxx
Nederland is ook een feestje nu met 20 graden geen wind en een heerlijk zonnetje