Deel 18

1-2 We staan alweer drie dagen in Malaga, maar het is hier zo gezellig dat ik geen tijd heb gehad om wat neer te pennen. We zijn naar Malaga gegaan, waar het trouwens niet meer zo achterlijk druk is als toen, om Maarten en Bertha hier te treffen, en dat is uiteindelijk gelukt. Als we er zijn stuur ik ze een appje en krijg dan terug ,wij bijna nog één kilometer, geen idee of ze de camper aan het duwen zijn maar na een kwartier zijn ze er nog niet en volgens mij hé doe je toch geen kwartier over een kilometer. En dat klopt want we krijgen een appje van ze of we de coördinaten door willen geven want ze zitten helemaal verkeerd. En dan zijn ze er. Heerlijk om ze na zo’n tijd weer te zien,

dus lekker bijkletsen en dan komt de enorme doos met spelletjes uit de camper die ze voor ons meegenomen hebben. Bizar eigenlijk, ik bestel in Spanje twee spelletjes laat ik naar hun huis sturen en nu zitten we er vanavond mee te spelen. Lang leve internet moeten we dan maar weer denken. En dat ze weer een enorme ruimte hebben gekregen in de camper want o o wat een pakket was het.

Ja dat scheelt zeker weer in gewicht

Naast ons staat een camper met Frans kenteken en daarnaast een Nederlander blijken dus vrienden te zijn waar van degene met Frans kenteken een geheide Amsterdammer is en geen woord Frans kent , zegt hij zelf.

Tegenover ons staan een Pool en daarnaast tegen over de andere Nederlander een echte Fransoos.

Zondag prachtig weer en we zitten allemaal buiten, om en uur of drie half vier valt bij ons de zon net achter de bomen en we verkassen naar de overkant. De buren aan de achter kant van de camper van de Fransoos en wij met Maarten en Bertha aan de achter kant van de camper van de Pool. Tis gezellig en we zitten gewoon te praten, komt toch die Fransoos toch zijn camper uit stormen en vraagt of het niet zachter kan. Zachter?? Tis half vier zeggen de buurtjes, hoezo zachter we praten normaal. Ja zachter zegt de Fransoos ik wil slapen het is siësta!

We kijken elkaar allemaal aan met een gezicht van hu wat gebeurt hier nou ?? De buren pakken hun stoelen en gaan weer bij hun camper zitten, en ja als je dan met elkaar wilt praten moet het wat harder want je zit verder weg. En dat moet je bij deze rasechte Amsterdammers nou net niet doen, dan gaat de volume knop iets harder open. Siësta, hij houdt Siësta ja ja nou misschien een andere siësta dan de Spanjaarden. En dan worden er allerlei opmerkingen gelanceerd. We hebben de grootste lol.

Even later komen de Fransen hun camper uit en ze hebbende zelfde sacherijnige uitdrukking op hun gezicht als hun, inderdaad, Franse buldog. De camper deur wordt zo hard dicht gegooid dat het ons verbaasd dat het geen draaideur geworden is. En blijf dan maar eens serieus, nou ons is het niet gelukt en we schieten ook allemaal in de lach.

En dan moet het ergste nog komen.

Na een tijdje komen ze uiteraard terug en gaat er eentje op een krukje voor de deur zitten en de ander op het trappetje boos voor zich uit zitten kijken. Niks mis mee, tis nog steeds heerlijk weer. Maar dan………………..Komt er een redelijk grote camper aan met Nederlands kenteken. Die stopt om een plekje in te draaien, staat de geheide Amsterdamse Fransman op en gaat midden op de weg staan, steek een hand op en met zijn andere hand wijst hij naar de open plek naast de Fransen met buldog gezicht. En verdomd de Nederlander draait zo zijn camper naast de Fransen en zet gelijk zijn motor uit. De tranen van het lachen lopen over mijn wangen. De Nederlander groet de Fransen netjes maar die verblikken of verblozen niet, dan loopt hij achter zijn camper om trekt een gezicht van vreemde mensen en haalt zijn schouders op en zegt dan even in het voorbij gaan, wij zijn de Flinstones ik ben Fred en Wilma komt er aan. Hou jij het dan droog? Nou wij niet. En toen werd het nog gezelliger.

Het zooitje ongeregeld op een rij

‘S avond bij een bakkie koffie met Maarten en Bertha tijdens het spelletje nog heerlijk nagenoten.

De Fransen waren de volgende dag zomaar verdwenen zo raar.

Gisteren met zijn vieren weer ouderwets gejeu-de-bould. En vandaag? Eerst de camper opgeruimd daarna buiten in het zonnetje gezeten en Peter heeft wat boodschappen gedaan . Bah wat hebben we het slecht.

Zitten we ‘s avonds bij Maarten en Bertha een spelletje te spelen maak ik een opmerking over een anti slip kleedje wat ze op tafel hebben liggen. Ja zegt ze dat hebben we ook in de kattenbak liggen. He kattenbak ze hebben toch alleen een hond denk ik, ze zien aan mijn gezicht dat ik het raar vind. Ja vind je het raar wie legt er nou in een kattenbak antislip.

Nee niet die kattenbak zo noemen we dat jullie zeggen garage of kofferbak.

Ach ja ze wonen in Limburg dus denk ik reserve Belgen want hoe verzin je anders dat een kofferbak een kattenbak heet.

4-1 Zitten we buiten , ja inderdaad weer, rijd er een grote ouwe rode Clou Liner langs. Nou jaaa zegt Peter dat is Dan die we tweeënhalf jaar geleden in La Palo hebben ontmoet en daarna nog in Marokko bij Tafaroute . Hij rijdt door en even later zien we hem naast de andere Nederlander achter uit inparkeren. Ja weer een Nederlander erbij het lijkt onder tussen wel de Kalverstraat, maar wel heel gezellig ondanks de lelijke camperplek.

5-1 Zitten we na het eten aan de koffie hoor ik iets roepen, zet mijn oren een tandje scherper en inderdaad Peeheet , Peter, ik kijk door het keuken raam naar buiten en zie Bertha bijna uit hun keuken raampje hangen. Ik loop naar buiten en vraag wat er is. Er staan twee mannen voor de deur , Maarten is er niet en ik weet niet wat ze willen. Peet roep ik Bertha heeft je nodig. Hu wat waarom? Ik leg het uit en Peter loopt er heen. Ik, niet, nieuwsgierig loop er achter aan.

Blijkt dat ze geld willen. Money? Yes is het antwoord. No moven zegt peet en maakt een gebaar van weg wezen. Ze druipen af en arme Bertha staat helemaal te trillen.

Als Maarten terug is komt hij Peter bedanken voor het redden van zijn vrouw.

Dan samen nog een bakkie want morgen gaan we verder, hier moet , hebben we begrepen, woensdag het hele terrein leeg zijn.