Deel 4

En wachten kan best lang duren. Maar we maken ook weer leuke dingen mee. We staan dus in Sax en zien dan een auto aan komen rijden, die rijd ons voorbij waarop Peter zegt, gaat die nou heen. Als of ik dat weet. Goed de auto stopt iets verder en blijft er staan, er gebeurt, zoals wij dat zien, niets. Er stapt niemand uit. Nou ja ze zullen zelf wel het beste weten wat ze doen. Na een tijdje rijden ze weg en zwaaien naar ons en wij zo vriendelijk als we zijn zwaaien terug. 

Nog geen minuut later stoppen ze voor de camper en de man stapt uit en komt naar de camper toe. Of we spaans spreken nou nee nog niet hoop het ooit wel. Engels vraagt hij dan. Jazeker doen we dat gelukkig wel. Hij loopt terug naar zijn auto en echt we snappen er de balken van, dan komt hij terug met een plastic tasje in zijn hand en legt uit dat het een Spaanse traditie is met Pasen. Oké spannend. Ja gast hij verder, de gekookte ( gelukkig) eieren sla je tegen elkaars voorhoofd stuk en het brood doop je in de warme chocolade saus, of we dat willen proberen. Tuurlijk we zijn altijd in voor iets nieuws. We krijgen de tas en dan rijden ze weer weg.  En jongens het is me der toch lekker.

 Het brood is heel luchtig met een zachte sinasappel smaak en dat bij de warme chocolade saus. De eieren geven we wel aan Giel door zijn eten heeft hij ook een lekkere bek. 

Goeiemorgen  wat een tering herrie, echt bij ieder feest schieten ze hier wel vuurwerk af. Arme Giel. We gaan er maar van door, we hebben  in Petrer bij Elda een plekje gevonden bij een begraafplaats en ik denk niet dat ze daar veel lawaai maken. Zal wel een dooie boel worden.

mooie muurtekening in petrer

4-4 Weer teug in Sax, nadat we een paar dagen de omgeving hebben  ontdekt, want ja met al die vrije dagen hier moet je toch wat en al die dagen op dezelfde plek blijven mwah is ook niet alles. En we zijn er achter dat Petrer en Elda leuke stadjes zijn.

Verder  de route uitgezet waar we nog meer huizen hebben gevonden die we mooi vinden, op de foto  dan. Gelijk daar afspraken voor gemaakt voor als deze in Sax het ook niet is. 

was een koud dagje

Maandag hebben we er eentje in Muro de alcoy en dinsdag in Concentiana. Trouwens die in Sax die was erg. Als je binnen tegen de muur leunde zou de kans er in zitten dat je met muur en al buiten lag. O o hoe mooi kun je de foto's  maken. 

9-4  Lees net terug dat we maandag en dinsdag een bezichtiging hebben, nou mooi niet , alhoewel nou moet ik niet liegen, die van dinsdag gaat door, daar is er eentje bijgekomen.  Maandag viel af omdat..........er een feestje was. Die dus verzet naar donderdag zodat we er dan drie hebben. 

 En ja joh we staan in Biar, leuke plek en hebben daar dinsdag een bezichtiging, maar goed dat wilde ik niet vertellen. Nee luister, we zitten heerlijk in het zonnetje komt er een Nederlander naar ons toe en vraagt of we ons ook bij de politie hebben aangemeld. Politie? Aangemeld? Nee hoezo. Nou dat staat toch op de site zegt hij. Joh geen idee zeggen we. En ach zo zit je, wij dus, hij staat,  te kletsen, en dan staat hij ineens te wankelen op zijn benen en gaat dan onderuit. Mijn hemel een plank was er soepel bij. Zo ineens kaboem stijf achterover plat op zijn rug, ogen staan raar en hij reageert nergens op gelukkig  ademt hij wel. Peter loopt naar hun camper om zijn vrouw te halen. Ik blijf bij hem. In tussen zijn de Belgische buren ook komen kijken want ze hoorden een dreun. Amai toch, tis der tog wa hé.

Peter komt terug met zijn vrouw, die lach te rusten omdat ze net drie weken geleden was geopereerd aan een hernia in Benidorm. Tjonge jonge wat een gedoe daar, maar goed de man komt gelukkig weer een beetje bij en de vrouw vraagt of hij zijn dextrose  bij zich heeft. Aha kijk dat was het dus. Ze stopt er eentje in zijn mond en je ziet hem opknappen.  Even later zit hij rechtop wel duizelig, maar het gaat de goede kant op zeker na de vruchtensap die we hem geven. Nou hij kan in iedergeval zeggen dat hij op zijn achterhoofd gevallen is en dat liegt hij niet.  Maar ik ga liever op huizen jacht. 

Tja dan ga je dinsdag het huis daar bekijken en dat is zo mooi, goed groot maar dat zouden we er voor over hebben  als er grond bij had gezeten. Maar echt geen grasspriet aan grond. Zo ontzettend jammer. We kunnen  hier gewoon  de camper niet kwijt, zelfs niet buiten zitten. 

10-4 We rijden naar het huis in Albaida en nee dat kan toch niet? Het huis met de blauwe knoppen. Nou misschien staan er wel twee van. Ook deze is leuk maar helaas heeft het maat tweeëneenhalf slaapkamer.  Op de site staat dus drie, maar hoe je in de derde  een fatsoenlijk bed krijgt is ons een raadsel. 

verstekeling  aan boord

Terug in de camper bekijken we de advertentie  en jahoor hetzelfde  huis. Zal je maar gebeuren  dat je twee dagen  achterelkaar met een andere  makelaar  hetzelfde huis gaat bekijken. En dan zou het nog niet erg zijn als het niet bewoond was , maar hier wonen dus hele aardige mensen  in.  Deze dus maar laten vervallen.

11-4 Het huis in Muro de alco staat op een berg en de weg er naar toe is bar en boos. Het huis is echt aan een opknapbeurt toe maar het uitzicht  is super.

We vragen ons af hoe je hier je materiaal naar boven krijgt.  Dan door naar het andere huis in Albaida. Deze is leuk sfeervol, maar met tien duizend vierkante meter grond en ruim zeven duizend olijfbomen  en dan nog druiven, sinasappel en citroen bomen. Geen idee wat we er mee moeten.  

Morgen maar door naar Mogenta, daar de hoop maar opzetten. 

We krijgen de coördinaten en dat zijn ze van het huis zelf, nou wat denk jezelf,  dat is motor starten en er heen. Wauw wat een weg erheen klimmen,  haarspeld bochten, en een soort kloof waar we doorheen moeten. En dan staan we boven. Dit huis ligt nog hoger dan het huis in Muro de alcoy. Maar wat leuk hier, er staan allemaal huizen, leuke straatjes en een mooi uitzicht.

mooi hé lopen hier gewoon rond door het wijkje

.Morgen maar binnen kijken.

En dan staan we voor het hek en komt er niemand. Ik kik op mijn telefoon en zie een Apple van Patrick. De makelaar kan niet of we volgende week kunnen.  Uhhhh nou nee dan hebben  we andere afspraken. Op de een of andere manier denk ik dat dit ons huis het ook niet gaat worden. Het ligt dertien kilometer van de stad, je moet die kronkelweg af voor boodschappen  en tja we worden er natuurlijk niet jonger op.  Schrappen  dan maar. Afspraak maken voor volgend huis. Wat een luxe eigenlijk als je het vergelijkt met Nederland. 

Nu naar Cullera en daar het weekend lekker in het zonnetje doorbrengen.