Tuinenreis Engeland 2013 deel 12

Wauw keurig op tijd wakker en niet door de wekker, uiteraard was ik vergeten dat de tijd gewoon nog on Nederland stond en ik had het ingesteld op zaterdag ipv zondag. Nou ja maakt niks uit we zijn op tijd wakker . Dat wordt er aan de deur geklopt en heel leuk Bert staat voor de deur met een kleine attentie voor moederdag. Ja en dan kun je niks anders dan de foto van Isabel laten zien die we net van Chris hebben gekregen. Keurig om kwart voor tien rijden we weg en hebben vooraf besloten om de tolweg te nemen en niet de vijfentwintig procent helling. Maar zelfs de tolweg heeft bordjes staan met zestien tot achttien procent helling. Gek geen van alle hebben we dit verwacht ja beetje heuvelachtig maar dit niet. 

De vergezichten, voor zover we iets kunnen zien door de regen, zijn schitterend. Als we boven komen en we de tol moeten betalen komt er uit een krakkemikkig hokje een net zo,n krakkemikkig mannetje om de tol te incasseren. Voor wel vier pond krijgen we nog een heel bonnetje ook. Hij zal het wel druk krijgen met alle campers die deze route genomen hebben, nou op ééntje na dan. Paula en Martin het oudste stel wat mee is met hun Mercedes uit 68 met 65 pk hebben wel de vijfentwintig procent helling genomen. En dat was in het begin ook te  horen. Geweldig wat een stel heerlijke mensen, die zijn niet bang. 

En dan ineens rijden we als een echte camper file of camper treintje net hoe je het wilt noemen achter elkaar aan. Beneden aangekomen rijdt de eerste een parkeerplaats op en wat doet de rest?? Inderdaad als zwaan kleef aan volgt de rest de leider. Oooh wacht effetjes dit is het dorpje Lynton en die is verbonden doormiddel van een kabelbaan met Lynmouth. Ja kijk dat moeten we natuurlijk zien. 

Het is leuk en toeristisch maar door de harde wind en regen lopen we snel door. De kabelbaan hebben we gezien maar niet meegemaakt. Op de terug weg naar de camper maar even ergens een bakkie gedaan met een stuk echt Engels gebak. Zo we zijn weer warm.

Dan gaan we de heuvels weer in op weg naar Arlington Court en weer zo,n immens groot geweldig huis met weer die mooie inrichting en weer kun je overal bij en aankomen. Wat een verademing. Het gekke is allen dat je zoveel respect hebt hoe het er staat dat je er gewoon met je tengels van af blijft. Dan buiten nog steeds in de regen richting de stallen met koetsen. Nooit geweten dat er zoveel verschillende koetsen waren. Er staat ook de koets waar Diana en Charles in zaten toen ze trouwden. Wij vonden hem walgelijk maar gelukkig dat er verschillende meningen zijn anders hadden ze toen mooi voor joker gereden. 

Als we de stallen uit komen staat er een elektrisch karretje die mensen heen en weer brengt net klaar om naar de winkel en uitgang te rijden . Prima maar niet zonder ons. Wat een luxe en we worden niet natter dan we al zijn.  O trouwens, toen we het huis ingingen moest de plu in een standaard gezet worden en kregen we een nummertje mee en aan de plu werd een gelijk nummertje gehangen, handig zo krijg je nooit de verkeerde mee en blijven de kamers schoon en droog.